Rational Design of Nanostructured Polymer Electrolytes and Solid–Liquid Interphases for Lithium Batteries

این پایان نامه پیشرفت های قابل توجهی در طراحی الکترولیت ها و رابط ها در سلول های الکتروشیمیایی دارد که از فلزات واکنش پذیر به عنوان آند استفاده می کنند. چنین سلول‌هایی مورد توجه معاصر هستند زیرا ظرفیت ذخیره‌سازی شارژ بسیار بالاتری نسبت به فناوری باتری‌های لیتیوم یونی پیشرفته دارند. باتری‌های مبتنی بر آندهای فلزی در حال حاضر غیرعملی و ناایمن در نظر گرفته می‌شوند زیرا شارژ مجدد آند باعث ناپایداری‌های فیزیکی و شیمیایی می‌شود که رسوب دندریتی فلز را ایجاد می‌کند که منجر به شکست فاجعه‌بار از طریق فرار حرارتی می‌شود. این پایان نامه از ترکیبی از سنتز شیمیایی، تجزیه و تحلیل فیزیکی و الکتروشیمیایی و تئوری مواد برای بررسی ساختار، خواص انتقال یون، و رفتارهای الکتروشیمیایی الکترولیت های هیبریدی و فازهای سطحی طراحی شده برای جلوگیری از چنین ناپایداری ها استفاده می کند. به طور خاص، نشان می‌دهد که الکترولیت‌های نسبتاً کم مدول متشکل از شبکه‌های متقابل نانوذرات پیوندی پلیمری، رسوب الکتریکی فلزات واکنش‌دهنده را با فرآیندهای متعدد، از جمله غربالگری برهم‌کنش‌های الکترولیت الکترود در رابط‌های الکتروشیمیایی و با تنظیم انتقال یون در نانوحفره‌های پرپیچ‌وخم، تثبیت می‌کنند. این کشف بسیار مهم است زیرا تصور دیرینه در زمینه الکترولیت‌های هیبریدی نانوذرات پلیمری را که تنها الکترولیت‌های جامد با مدول مکانیکی بالاتر از الکترود فلزی قادر به تثبیت رسوب الکتریکی فلزات واکنش‌پذیر هستند، بر هم می‌زند.

This thesis makes significant advances in the design of electrolytes and interfaces in electrochemical cells that utilize reactive metals as anodes. Such cells are of contemporary interest because they offer substantially higher charge storage capacity than state-of-the-art lithium-ion battery technology. Batteries based on metallic anodes are currently considered impractical and unsafe because recharge of the anode causes physical and chemical instabilities that produce dendritic deposition of the metal leading to catastrophic failure via thermal runaway. This thesis utilizes a combination of chemical synthesis, physical & electrochemical analysis, and materials theory to investigate structure, ion transport properties, and electrochemical behaviors of hybrid electrolytes and interfacial phases designed to prevent such instabilities. In particular, it demonstrates that relatively low-modulus electrolytes composed of cross-linked networks of polymer-grafted nanoparticles stabilize electrodeposition of reactive metals by multiple processes, including screening electrode electrolyte interactions at electrochemical interfaces and by regulating ion transport in tortuous nanopores. This discovery is significant because it overturns a longstanding perception in the field of nanoparticle-polymer hybrid electrolytes that only solid electrolytes with mechanical modulus higher than that of the metal electrode are able to stabilize electrodeposition of reactive metals.