Rarity

گفتن اینکه در مورد نادر بودن می نویسید، دعوت به دو نوع پاسخ است. یا بحثی را در مورد نادر بودن ایجاد می کند، یا برخی در مورد پیچیدگی موضوع اظهار نظر می کنند. هدف این کتاب بررسی ماهیت نادر بودن، پیچیدگی آن در صورت تمایل، از یک منظر خاص در مورد نادر بودن است. در درجه اول، فرصتی برای بررسی، ترکیب و پرسش است. این کتاب تلاشی است برای گردآوری مجموعه وسیعی از ادبیات، استخراج برخی از اصول کلی از آن، و طرح علامت‌های سوال در زمینه‌هایی که به نظر می‌رسد پایه‌های آن یا غایب است یا در حال فروپاشی است. مطالعه مقدمه‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها اغلب تا زمانی که درباره‌ی آن چیزی که کتاب درباره‌ی آن نیست، فکر می‌کنند و به آنچه مربوط می‌شود. مطابق با چنین سنتی، باید بگویم که این به طور خاص کتابی در مورد حفاظت نیست، اگرچه در برخی موارد هر چیزی در مورد نادر بودن به عنوان چیزی در مورد حفاظت در نظر گرفته می شود. همچنین بیش از یک اشاره گذرا به مسائل بدون شک مهم نقش ژنتیک در نادر بودن در آن نیست. نمونه هایی از طیف گسترده ای از گونه ها استخراج شده است. با این حال، آنها در موارد مربوط به سیستم های دریایی تا حدودی از بین رفته اند. این سوگیری تا حدی ناشی از عدم یکنواختی آشنایی من با ادبیات است، تا حدی نیز شاید منعکس کننده تفاوت در سؤالات پرسیده شده و رویکردهای مطالعه جوامع و مجموعه ها در سیستم های زمینی و دریایی باشد.

To say you are writing about rarity is to invite two kinds of response. Either one provokes a discussion of what rarity is, or some comment on the complex­ ity of the subject. The objective of this book is to explore the nature of rarity, its complexity if you like, from one particular perspective on what rarity is. Primarily, it is an opportunity to review, to synthesize, and to question. The book is an attempt to draw together a vast body of literature, to extract from it some general principles, and to raise question marks over areas the founda­ tions of which appear to be either absent or crumbling. A perusal of prefaces suggests that they often dwell as long upon what a book is not about, as upon what it does concern. True to such a tradition, I should state that this is specifically not a book about conservation, although in some quarters anything about rarity is viewed as something about conser­ vation. Nor does it contain more than a passing reference to the undoubtedly important issues of the role of genetics in rarity. Examples have been drawn from a wide variety of taxa. They are, nonethe­ less, somewhat depauperate in cases from marine systems. In part this bias results from the unevenness of my familiarity with the literature, in part it perhaps also reflects differences in the questions asked and approaches to the study of communities and assemblages in terrestrial and marine systems.