Rare high meadow of which I might dream

پرنده دلیل اوست
بعضی بدنها هستند که ظاهر می شوند
                                                                                                                                                                                                     مانند چکه کردن لباس - این
می خواهد مانند
ورود به آن قرمز گرم

بر روی دهان یک شیر Delacroix ،
stalwart ، همیشه آن قرمز
که باعث می شود دندان های من باشد درد و پوست من احساس می کند
دستی که هرگز مرا لمس نکرده است ،
درخت ناله در بیرون
مردی است که روی پنجره اتاق خواب من می کوبد ،
لبه قرمز روی خز طلا ،
اسب ، وحشی
تلنگر سر خود ، چنگال پنجه ها
در پشت آن ، چشمان ناپخته ،
بلعیده شده است. /I> کتابی است که توسط زندگی پس از مرگ الهیات و ادبیات قرون وسطی تسخیر شده است و در عین حال بر اساس معماهای کاملاً مدرن میل است. سخنرانان زن کانی ووزین با یادداشت هایی از قهرمانان تراژیک ماری دو فرانس طنین انداز می شوند، اما در حالی که اشعار ماری مکان هایی هستند که آرزوهای زنان به سرعت در آنها شکوفا می شود و در اسارت می میرند - در برج ها و سیاه چال ها - ووزین از روایت برای تعلیق حرکت داستان سرایی استفاده می کند. از نظر وویزین، شعرها موقعیت‌هایی برای سرگردانی فلسفی هستند، اشعار گسترده‌ای که حول محور پیوند و گسستگی میل می‌چرخند، با گویندگان تنهایی که با انگیزه خواستن و همچنین با ضرورت پایان یک رابطه عاشقانه دست و پنجه نرم می‌کنند. با تسلط، هوش و تیزبینی عمیق احساسی، مرغزار مرتفع کمیاب که ممکن است رویای آن را ببینمدر تقاطع بیمناک عشق وسواسی و از دست دادن دلخراش حرکت می کند.
           
ستایش کلیسای جامع شمال
«شعر ووزین کاملاً غیر احساسی، لمسی و مملو از زیبایی غیرمنتظره است. او به بهترین معنا سیاسی است. . . . کتاب اول خیره‌کننده، شجاع و شگفت‌انگیز.» - دنیس دوهامل، گخ‌آهن

 

 

The Bird is Her Reason
There are some bodies that emerge
                                                       into desire as a god
rises from the sea, emotion and
                           memory hang like dripping clothes—this
                want is like
                                      entering that heated red
 
on the mouth of a Delacroix lion,
                stalwart, always that red
                             which makes
my teeth ache and my skin feel
          a hand that has never touched me,
                                       the tree groaning outside becomes
                         a man who knocks on my bedroom window,
edge of red on gold fur,
                          the horse, the wild
flip of its head, the rake of claws
                           across its back, the unfocussed,
                                                                      swallowed eye.
           
Rare High Meadow of Which I Might Dream is a book haunted by the afterlife of medieval theology and literature yet grounded in distinctly modern quandaries of desire. Connie Voisine’s female speakers reverberate with notes of Marie de France’s tragic heroines, but whereas Marie’s poems are places where women’s longings quickly bloom and die in captivity—in towers and dungeons—Voisine uses narrative to suspend the movement of storytelling. For Voisine, poems are occasions for philosophical wanderings, extended lyrics that revolve around the binding and unbinding of desire, with lonely speakers struggling with the impetus of wanting as well as the necessity of a love affair’s end. With fluency, intelligence, and deeply felt emotional acuity, Rare High Meadow of Which I Might Dream navigates the heady intersection of obsessive love and searing loss.   
           
Praise for Cathedral of the North
“Voisine’s poetry is wholly unsentimental, tactile, and filled with unexpected beauty. She is political in the best sense. . . . A dazzling, brave, and surprising first book.”—Denise Duhamel, Ploughshares