دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Andrew Brookes
سری: Osprey Combat Aircraft 105
ISBN (شابک) : 1782004114
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 96
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 4 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب RAF Canberra Units of the Cold War به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب واحدهای کانبرا RAF از جنگ سرد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در طول جنگ سرد، این بمب افکن 525 مایل در ساعت همان نقش جنگنده بمب افکن پشه را در جنگ جهانی دوم ایفا کرد. از اولین نمایش عمومی خود در نمایشگاه هوایی فارنبرو در سال 1949، بمب افکن انگلیسی الکتریک کانبرا توجه جهان هوانوردی را به خود جلب کرد. میتوانست بر تمام جنگندههای آن زمان مانور دهد و میتوانست از سقفهای عملیاتی آنها بالا برود. با این حال نگهداری از این بمب افکن ساده بود و پرواز لذت بخش بود، اگرچه می توانست هر خلبانی را که با آن محترمانه رفتار نمی کرد مجازات کند. کانبرا بی 2 برای اولین بار در 21 آوریل 1950 پرواز کرد و با شماره 101 Sqn در می 1951 وارد خدمات خط مقدم شد. در گواهی بر ویژگی های هندلینگ خوش خیم هواپیما، برنامه انتقال تنها شامل 20 ساعت در شهاب گلاستر و سه ساعت در شهاب سنگ بود. مربی کانبرا با کنترل دوگانه. کانبرا با حداکثر سرعت 470 گره (871 کیلومتر در ساعت)، سقف سرویس استاندارد 48000 فوت (14600 متر) و توانایی حمل بار 3.6 تنی (7900 پوند) به موفقیتی فوری دست یافت. از 42 اسکادران RAF Canberra B 2، 24 اسکادران در فرماندهی بمب افکن، چهار اسکادران در قبرس، یک اسکادران در شرق دور و 9 اسکادران در وظایف ویژه خدمت کردند. نسخه بعدی بمب افکن B 6 بود که ده اسکادران آن در فرماندهی بمب افکن، دو اسکادران در قبرس و یک اسکادران در نیروی هوایی تاکتیکی دوم متفقین (دوم ATAF) خدمت می کردند. شش اسکادران B 15/B 16 در قبرس و خاور دور خدمت می کردند و پنج اسکادران از B(I) 8 به نیروی هسته ای تاکتیکی تاکتیکی اروپا فرماندهی عالی متفقین در ATAF 2 اختصاص داده شدند. علاوه بر این، 19 اسکادران از PR Canberras در نقش شناسایی عکس خدمت کردند. کانبرا PR 9، آخرین کانبرا در خدمات RAF، در 23 ژوئن 2006، 57 سال پس از اولین پرواز کانبرا، بازنشسته شد.
Throughout the Cold War, this 525mph bomber fulfilled the same role as the Mosquito fighter-bomber in World War II. From its first public demonstration at the Farnborough Air Show of 1949, the English Electric Canberra bomber captured the attention of the aviation world. It could outmaneuver all the fighters of the time and it could climb way above their operating ceilings. Yet this bobmer was simple to maintain and a delight to fly, although it could punish any pilot who did not treat it with respect. The Canberra B 2 first flew on April 21, 1950 and entered frontline service with No 101 Sqn in May 1951. In a testament to the aircraft's benign handling characteristics, the transition program consisted of only 20 hours in the Gloster Meteor and three hours in the dual-control Canberra trainer. With a maximum speed of 470 knots (871 km/h), a standard service ceiling of 48,000 ft (14,600 m) and the ability to carry a 3.6-tonne (7,900-lb) payload, the Canberra was an instant success. Of the 42 RAF Canberra B 2 squadrons, 24 served in Bomber Command, four in Cyprus, one in the Far East and nine on special duties. The next bomber version was the B 6, of which ten squadrons served in Bomber Command, two in Cyprus and one in the Second Allied Tactical Air Force (2nd ATAF). Six B 15/B 16 squadrons served in Cyprus and the Far East, and five squadrons of B(I) 8s were assigned to the Supreme Allied Commander Europe's tactical nuclear force in 2nd ATAF. In addition, 19 squadrons of PR Canberras served in the photo-reconnaissance role. The Canberra PR 9, the last Canberra in RAF service, retired on June 23, 2006, 57 years after the first Canberra flight.