Radioecological Techniques

در طول بیست سالی که نویسندگان با زمینه اکولوژی پرتوها ارتباط داشته اند، استفاده متنوع و فزاینده ای از رادیونوکلئیدها در تحقیقات کاربردی و پایه بیولوژیکی وجود داشته است. قبل از ظهور عصر اتمی در دهه 1940، استفاده از رادیونوکلئیدها به عنوان ردیاب آغاز شد، و پس از آن دوره، استفاده از آن در بسیاری از رشته ها به طور چشمگیری افزایش یافت. همزمان با این افزایش، کتاب ها و مقالات زیادی در مورد تکنیک های رادیونوکلئید به طور کلی برای زیست شناسان مفید بود. اگرچه در این سال‌های اولیه تنها چند کاربرد اکولوژیکی مشهود بود، بوم‌شناسان به سرعت فرصت‌های موجود در حوزه خود را مشاهده کردند. در ایالات متحده، مراکز عمده برای چنین فعالیت هایی شامل آزمایشگاه ملی اوک ریج و کارخانه رودخانه ساوانا کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده بود. در آزمایشگاه ملی Oak Ridge، دکتر Stanley I. Auerbach، مدیر فعالیت های زیست محیطی، استفاده از ردیاب ها توسط همکارانش را با موفقیت چشمگیری تشویق کرد. دکتر یوجین پی اودوم آینده نگری داشت که ببیند ردیاب های رادیونوکلئید ابزاری برای حل بسیاری از مشکلات مورد علاقه بوم شناسان فراهم می کند. در نتیجه، تحقیقات او شامل برخی از کاربردهای منحصر به فرد ردیاب رادیویی در کارخانه رودخانه ساوانا بود. علاوه بر این، او دیگرانی را که در فعالیت‌های زیست‌محیطی در کارخانه رودخانه ساوانا دخیل بودند تشویق کرد تا همین کار را انجام دهند. بوم شناسانی مانند دکتر رابرت سی پندلتون در شرکت Hanford Works کمیسیون انرژی اتمی ایالات متحده از رادیونوکلئیدها در تحقیقات خود استفاده کردند. فرصت نوشتن این کتاب را مدیون این محققین اولیه و کسانی هستیم که دنبال کردند.

During the twenty years the authors have been associated with the field of radiation ecology, there has been a diversified and increasing use of radionuclides in applied and basic biological research. Prior to the advent of the atomic age in the 1940s the use of radionuclides as tracers was initiated, and following that period one observed a dramatically increased use in many disciplines. Concurrent with this increase there appeared many books and articles on radionuclide tech­ niques useful to biologists in general. Although only a few ecological applications were evident in these early years, ecologists were quick to see the opportunities available in their field. In the United States, major centers for such activities included Oak Ridge National Laboratory and the U. S. Atomic Energy Com­ mission's Savannah River Plant. At Oak Ridge National Laboratory Dr. Stanley I. Auerbach, director of ecological activities, encouraged with remarkable suc­ cess the use of tracers by his associates. Dr. Eugene P. Odum had the foresight to see that radionuclide tracers provided the means to solve many problems of interest to ecologists. Consequently, his research included some unique radio­ tracer applications at the Savannah River Plant. In addition he encouraged others involved in ecological activities at the Savannah River Plant to do likewise. Ecologists such as Dr. Robert C. Pendleton at the U. S. Atomic Energy Com­ mission's Hanford Works applied radionuclides in their research. To these early investigators and to those who followed we owe the oppportunity to write this book.