Radical Equality : Ambedkar, Gandhi, and the Risk of Democracy

B.R. آمبدکار، معمار قانون اساسی هند، و M.K. گاندی، ناسیونالیست هندی، دو شخصیتی که افکار و میراث آنها به شدت خطوط دموکراسی هند را شکل داده است، معمولاً مخالفانی در نظر گرفته می شوند که دیدگاه های آشتی ناپذیری در مورد امپراتوری، سیاست و جامعه داشتند. به این ترتیب، آنها به ندرت با هم مطالعه می شوند. این کتاب روابط پیچیده آنها را مورد ارزیابی مجدد قرار می دهد و بر تعهد مشترک آنها به برابری و عدالت تمرکز می کند، که برای آنها جدایی ناپذیر از مبارزات ضد استعماری برای حاکمیت بود.

هر دو مرد مفهوم برابری را از اومانیسم غربی به ارث برده اند، اما ایده های آنها نشان دهنده چرخش رادیکال در مفاهیم اومانیستی از سیاست. این مطالعه مبانی فلسفی اندیشه آنها را در سنت های هندی و غربی، چه مذهبی و چه سکولار، بازیابی می کند. با توجه به لحظات دشوار درک آنها از عدالت و زبان آنها از خشونت پرهیز از خشونت، ماهیت خطری که میل دموکراسی رادیکال برای گنجاندن در اندیشه سیاسی مدرن باز می شود را بررسی می کند. در حفاری خویشاوندی فکری آمبدکار و گاندی، برابری رادیکال به آنها اجازه می دهد تا بر یکدیگر نور افکنی کنند، حتی اگر آنها را در یک صورت فلکی جهانی از بینش های اخلاقی و سیاسی قرار دهد. بنابراین داستان مبارزه آنها علیه نابرابری، خشونت و امپراتوری از مرزهای ملی فراتر می رود و در یک تاریخ جهانی شهروندی و مخالفت آشکار می شود.

B.R. Ambedkar, the architect of India's constitution, and M.K. Gandhi, the Indian nationalist, two figures whose thought and legacies have most strongly shaped the contours of Indian democracy, are typically considered antagonists who held irreconcilable views on empire, politics, and society. As such, they are rarely studied together. This book reassesses their complex relationship, focusing on their shared commitment to equality and justice, which for them was inseparable from anticolonial struggles for sovereignty.

Both men inherited the concept of equality from Western humanism, but their ideas mark a radical turn in humanist conceptions of politics. This study recovers the philosophical foundations of their thought in Indian and Western traditions, religious and secular alike. Attending to moments of difficulty in their conceptions of justice and their language of nonviolence, it probes the nature of risk that radical democracy's desire for inclusion opens within modern political thought. In excavating Ambedkar and Gandhi's intellectual kinship, Radical Equality allows them to shed light on each other, even as it places them within a global constellation of moral and political visions. The story of their struggle against inequality, violence, and empire thus transcends national boundaries and unfolds within a universal history of citizenship and dissent.