Rabies

هاری یک بیماری باستانی و ترسناک است. اگرچه ممکن است اهمیت اقتصادی یا بهداشت عمومی برخی از بیماری‌های عفونی دیگر را نداشته باشد، تعداد کمی از آن‌ها به خوبی شناخته شده‌اند یا همان تأثیر عاطفی را دارند. عمدتاً از طریق نیش یک حیوان خشمگین منتقل می شود و عملاً هیچ امیدی برای بهبودی در بین مبتلایان وجود ندارد، در طول اعصار مضمون داستان ها و افسانه ها را فراهم کرده است. کار پیشگامانه بسیاری از کارگران قرن نوزدهم، که با ساخت اولین واکسن هاری توسط لوئی پاستور به اوج خود رسید، زمینه کار را برای عصر مدرن در مطالعه هاری فراهم کرد. از آن زمان، و به ویژه در ربع قرن گذشته، پیشرفت های قابل توجهی در دانش ما در مورد ماهیت عامل عفونی، نحوه انتقال آن و مکانیسم های بیماری زایی حاصل شده است. با این حال حتی امروز، هنوز چیزهای زیادی در مورد این بیماری باید یاد گرفت. برای مثال، اگرچه واکسن‌های مؤثری برای انسان‌ها و سایر حیوانات وجود دارد، اما پس از ایجاد علائم بیماری عصبی هنوز هیچ درمان عملی شناخته‌شده‌ای وجود ندارد. نشانگرهای حدت در سطح مولکولی ترسیم شده اند، اما هنوز مشخص نیست که ویروس هاری واقعاً چگونه اثرات پاتولوژیک خود را اعمال می کند.

Rabies is an ancient disease and a fearsome one. Although it may not have the economic or public health importance of some other infectious diseases, few are so well known or carry the same emotional impact. Mainly transmitted by the bite of an enraged animal, and with practically no hope for recovery among those afflicted, it has provided the substance of stories and legends throughout the ages. The pioneering work of many 19th century workers, culminating in the development of the first rabies vaccines by Louis Pasteur, provided the ground work for the modern era in the study of rabies. Since then, and particularly in the last quarter century, considerable advances have been made in our knowledge of the nature of the infectious agent, its mode of transmission and pathogenetic mechanisms. Yet even today, much remains to be learned about the disease. For example, although effective vaccines exist for humans and other animals, there is still no known practical cure once the neurological disease symptoms develop. Markers of virulence have been mapped at the molecular level, but it is yet unclear as to how rabies virus actually exerts its pathological effects.