دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Decout. Maxime
سری: Paradoxe
ISBN (شابک) : 9782707343130, 2707343137
ناشر: Les Éditions de Minuit
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 0
زبان: French
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 243 کیلوبایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب چه کسی از تقلید می ترسد؟: نوشتن خلاق، تقلید (ادبیات)، ادبیات فرانسه--تاریخ و نقد، مقالات، کتاب های الکترونیکی، ادبیات فرانسه--تاریخ و نقد
در صورت تبدیل فایل کتاب Qui a peur de l'imitation? به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب چه کسی از تقلید می ترسد؟ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
از مونتن تا پرک از طریق لافونتن، ولتر یا استاندال، بزرگترین نویسندگان ادبیات ما آثار دیگری را تقلید کرده اند. آنها گاهی بدون گفتن و گاهی بدون اطلاع از کار دیگران برای نوشتن خود استفاده کرده اند. چون هیچکس از اول نمی نویسد. هیچ کس بدون داشتن چمدانی که کم و بیش مملو از کتاب است، قلم را به دست نمی گیرد. یک کتابخانه داخلی، گاهی اوقات تا حدی فراموش می شود، گاهی اوقات بسیار در ذهن وجود دارد، گاهی اوقات مستقیماً در دسترس است، که وسوسه باز کردن آن را ایجاد می کند. تقلید یکی از طبیعی ترین پدیده های آفرینش ادبی است. و با وجود این، نویسندگان اغلب از این که احساس میکنند از حرفهای خود محروم شدهاند، احساس خجالت، ترس منتشر یا وحشت خشونتآمیز کردهاند. تحت تأثیر نوشتن، فرو بردن قلم در جوهر همسایه: چنین حرکاتی رویاهای تکینگی و اصالت مطلق را که بر روش ارزیابی آثار ما حاکم است، تهدید می کند. واکنش نویسندگان به این ترس چگونه بود؟ تلاش برای پاسخ به این سوال منجر به بررسی پارادوکس های مختلفی می شود که نویسندگان برای حل تضاد بین تقلید و اختراع ایجاد کرده اند. آنها میخواستند به ما ثابت کنند که میتوانیم تقلید را با تقلید درمان کنیم، به تقلید بدون الگو فکر کنیم یا با تقلید بینظیر شویم. بنابراین ترس از تقلید منجر به بررسی اسرار خلقت، زیر سؤال بردن مفاهیم اصالت و هویت، درک جنبه جمعی و کثرت همه نوشته ها، بدون تسلیم شدن به توهمات نبوغ و بی سابقه می شود. به طور گسترده تر، اضطراب تقلید به سؤال اساسی ادبیات اشاره دارد، سؤالی که برای نویسندگان، ناشران و خوانندگان مطرح می شود: چه چیزی در کار من خاص است؟ درباره جهان، در مورد من و دیگران چه چیزی برای گفتن دارد؟ در مقایسه با یک تاریخ ادبی فراوان که در آن همه چیز قبلاً گفته شده بود، چه چیزی به ارمغان می آورد؟
De Montaigne à Perec en passant par La Fontaine, Voltaire ou Stendhal, les plus grands écrivains de notre littérature ont imité d’autres œuvres. Ils ont utilisé, parfois sans le dire, parfois sans en avoir conscience, l’œuvre des autres pour écrire la leur. Car personne n’écrit à partir de rien. Personne ne prend la plume sans avoir à ses côtés un bagage plus ou moins chargé de livres. Une bibliothèque intérieure, parfois partiellement oubliée, parfois bien présente à l’esprit, parfois directement présente à portée de main, ce qui donne la tentation de l’ouvrir. L’imitation est l’un des phénomènes les plus naturels de la création littéraire. Et malgré cela, les écrivains ont souvent ressenti une gêne, une peur diffuse ou une terreur violente à se sentir ainsi dépossédés de leurs propres mots. Écrire sous influence, tremper sa plume dans l’encrier du voisin : de tels gestes menacent les rêves de singularité absolue et d’originalité qui président à notre manière d’évaluer les œuvres. Comment les écrivains ont-ils réagi à cette peur ? Essayer de répondre à cette question amène à se pencher sur les différents paradoxes que les auteurs ont développés pour résoudre l’antagonisme qui oppose l’imitation et l’invention. Ils ont cherché à nous prouver qu’on pouvait guérir l’imitation par l’imitation, penser une imitation sans modèle ou devenir inimitable en imitant. La peur de l’imitation conduit ainsi à sonder les mystères de la création, à s’interroger sur les notions d’originalité et d’identité, à percevoir l’aspect collectif, pluriel, de toute écriture, sans céder aux illusions du génie et de l’inédit. Plus largement, l’angoisse de l’imitation renvoie à la question fondamentale de la littérature, celle qui se pose aux auteurs, aux éditeurs et aux lecteurs : qu’est-ce qui est spécifique dans mon œuvre ? qu’a-t-elle à dire en propre sur le monde, sur Moi et les autres ? qu’apporte-t-elle en regard d’une histoire littéraire déjà copieuse et où tout pourrait déjà avoir été dit ?