دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Rossana Rossanda. Lea Melandri (editor)
سری: Temi
ISBN (شابک) : 8833929558, 9788833929552
ناشر: Bollati Boringhieri
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Questo corpo che mi abita به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب این بدنی که در من ساکن است نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
صحبت از بدن به معنای برانگیختن \"بی قراری\" است. حتی بیشتر از آن برای زنی که دلایل \"من سیاسی\" خود را بر اصل \"همه چیز جنسیتی\" مقدم می دارد، در ناهماهنگی دوستانه با تفکر فمینیستی که هرگز با آن صحبت نمی کند. اما این ناراحتی ظریف - شکافی که بین خودش و بیواسطگی بیولوژیکی احساس میکند - است که با خوشحالی روزانا روساندا را به زمینی غیرعادی سوق میدهد. او که با خشم و در برابر جریان، مسیر دنیا را طی کرده است، تسلیم تیرگی غیرقابل کشف بدن نمی شود، و در حالی که شکننده ترین دوران زندگی در پیش است، او را زیر سوال می برد، موشکافی می کند، دوران تو را بدون آن به او می دهد. اعتماد به نفس بیش از حد و شکست ها را با حیرت متوسط می نویسد. «از هر طرف این تنی که در من ساکن است و من ساکن آن هستم می گریزد و به سوی من باز می گردد، گویی مارماهی وجدان من است، مارماهی چسبیده به «من»». و اگرچه به نظر می رسد هدف استدلال تند او «به اندازه یک دستور زبان» دارای احساسات است، روساندا موفق می شود آن را، تقریباً ناخواسته، با ضربان افسون القا کند، هم زمانی که روی دستان پر زرق و برق خود درنگ می کند که توسط زوال خیانت شده است. و هنگامی که به موضوعات کمتر صمیمی می پردازد، معیارهای دست نیافتنی زیبایی دیواها یا ترنسستیستی که به برخی از زنان گذشته اجازه می داد تا وضعیت اقلیت را اصلاح کنند. با این حال، روساندا در برهنه کردن خود از این ایده که دانش بدن به واسطه بارهای نمادینی که مادری و اغواگری به آن اختصاص داده اند، از این ایده دوری می کند: این یکی از بهترین هارمونی با لیا ملاندری است که سال هاست. پیش از این در مجله «لاپیس» مقالاتی را که در اینجا جمع آوری شده بود میزبانی کرد و امروز با روساندا «مالیخولیایی دوره های طولانی تاریخ» را در میان می گذارد.
Parlare del corpo è smuovere un'«inquietudine». Ancor più per una donna che ha anteposto le ragioni del suo «io politico» al principio del «tutto è sessuato», in amichevole dissonanza nei confronti del pensiero femminista con cui non ha mai smesso di dialogare. Ma è quel sottile disagio - lo scarto che avverte tra sé e l'immediatezza biologica - a spingere felicemente Rossana Rossanda su un terreno inabituale. Lei che ha attraversato di furia, e contromano, il corso del mondo, non cede all'opacità indecifrabile del corpo, e mentre incombe l'età più fragile della vita lo interpella, lo scruta, gli dà del tu senza troppa confidenza e ne annota i cedimenti con moderata costernazione. «Da tutte le parti questo corpo che mi abita e che abito sfugge e mi torna, come se fosse l'anguilla della mia coscienza, un'anguilla attaccata a "me"». E sebbene l'oggetto del suo ragionare affilato le sembri provvisto di «tanta emotività quanto una grammatica», Rossanda riesce a infondervi, in modo quasi preterintenzionale, il battito di un incantamento, sia quando indugia sulle proprie splendide mani tradite dal declino, sia quando tocca questioni meno intime, gli inarrivabili canoni di bellezza delle dive o il travestitismo che permise ad alcune donne del passato di rimediare a uno stato di minorità. Nella sua messa a nudo, Rossanda rifugge però dall'idea che il sapere del corpo sia prerogativa femminile in virtù dei carichi simbolici assegnati ad esso da maternità e seduzione: è uno dei punti di maggiore sintonia con Lea Melandri, che anni fa ha ospitato sulla rivista «Lapis» gli articoli qui raccolti, e che oggi condivide con Rossanda la «malinconìa dei tempi lunghi della storia».