Questions and Answers

تقریباً در تمام حساب‌های اصولی سؤالات، سؤالات به پاسخ‌های مربوطه مربوط می‌شوند. به عنوان مثال، زلیگ هریس (Harris 1978:1) معتقد است که "... همه جملات پرسشی را می توان با استفاده از دگرگونی های مستقل زبان، از جملاتی استخراج کرد که ادعا می کنند شخصی در مورد تفکیک گزاره ها می پرسد. پاسخ‌های احتمالی مرتبط به آن بازجویی کدامند.» این به این ادعا می‌رسد که یک سؤال بله-نه مانند آیا جان باقی می‌ماند؟ مشتق شده از من از شما می پرسم آیا جان خواهد ماند و سؤال wh مانند Who آمد برگرفته از چیزی است مانند من از شما می پرسم آیا الف آمد یا ب آمد یا ... یا ایکس آمد.. اگرچه در گرامر زاینده استفهام از مشتق نمی شود. تفسیرهای معنایی سؤالات، با بیانی های مربوطه، شبیه به منبع نحوی سؤالات مطرح شده توسط هریس است. جرولد جی کاتز و پل ام پستال (Katz-Postal 1964:113-117) یک قاعده خواندن برای Q، مؤلفه پرسشی، بیان می کنند که در مورد سؤالات بله-نه به (1) و در مورد (2) خلاصه می شود. در مورد سؤالات wh. (1) به من بگویید کدام یک از موارد زیر درست است: جان می ماند یا جان نمی ماند. (2) به من بگویید کدام یک از موارد زیر درست است: الف آمد یا ب آمد یا ... یا ایکس آمد. بنابراین، تفسیر معنایی سؤالات به مجموعه پاسخ‌های ممکن که در اینجا با تفکیک گزاره‌ها نشان داده شده‌اند، ارجاع می‌دهد.

In almost all principled accounts of questions questions are related to the corresponding answers. Zellig Harris (Harris 1978:1), for example, maintains that" ... all interrogative sentences can be derived, by means of the independently established transformations of the language, from sentences which assert that someone is asking about a disjunction of statements which are the relevant possible answers to that interroga­ tive." This amounts to the claim that a yes-no question such as Will John stay? is derived from I ask you whether John will stay and a wh­ question such as Who came is derived from something like I ask you whether A came or B came or ... or X came .. Though in generative grammar interrogatives are not derived from the corresponding declaratives, the semantic interpretation of questions is akin to the syntactic source of questions posited by Harris. Jerrold J.Katz and Paul M.Postal (Katz-Postal 1964:113-117) state a reading rule for Q, the interrogative constituent, which boils down to (1) in the case of yes-no questions and to (2) in the case of wh-questions. (1) Tell me which of the following is true: John will stay or John will not stay. (2) Tell me which of the following is true: A came or B came or ... or X came. Thus, the semantic interpretation of questions makes reference to the set of possible answers represented here by a disjunction of statements.