Quantum Physics and Theology: An Unexpected Kinship

علیرغم تفاوت‌های موضوعی، علم و الهیات رابطه‌ای عموی دارند، جان پولکینگ‌هورن در آخرین کتاب تأمل‌برانگیز خود می‌گوید. پولکینگ هورن از دیدگاه منحصربه‌فرد خود به عنوان فیزیکدان نظری و کشیش انگلیسی، جنبه‌هایی از فیزیک کوانتومی و الهیات را در نظر می‌گیرد و نشان می‌دهد که این دو شرکت جستجوی حقیقت درگیر تکنیک‌های منطقی مشابهی برای تحقیق هستند. کاوش او در پیوندهای عمیق بین علم و مسیح شناسی با وضوح جدیدی یک خویشاوندی مشترک در جستجوی حقیقت را نشان می دهد.
 
در میان بسیاری از موارد مشابهی که او شناسایی می کند، الگوهای توسعه تاریخی در فیزیک کوانتومی و مسیح شناسی است. مبارزه با گیجی هایی مانند تفسیر کوانتومی و مشکل شر. و انگیزه برای دیدگاهی فراگیر در نظریه های بزرگ متحد فیزیک و در الهیات تثلیثی. هم الهیات و هم علم با میل به درک جهان از طریق واقعیت تجربه شده پیش می روند و پولکینگ هورن توضیح می دهد که دیدگاه های آنها به هیچ وجه متقابل نیست.

Despite the differences of their subject matter, science and theology have a cousinly relationship, John Polkinghorne contends in his latest thought-provoking book.  From his unique perspective as both theoretical physicist and Anglican priest, Polkinghorne considers aspects of quantum physics and theology and demonstrates that the two truth-seeking enterprises are engaged in analogous rational techniques of inquiry. His exploration of the deep connections between science and Christology shows with new clarity a common kinship in the search for truth.
 
Among the many parallels he identifies are patterns of historical development in quantum physics and in Christology; wrestling with perplexities such as quantum interpretation and the problem of evil; and the drive for an overarching view in the Grand Unified Theories of physics and in Trinitarian theology. Both theology and science are propelled by a desire to understand the world through experienced reality, and Polkinghorne explains that their viewpoints are by no means mutually exclusive.