Quantitative Semiotic Analysis

​این جلد کمکی به تحقیقات نشانه‌شناختی با رویکرد کمی دسترسی می‌دهد. نشانه شناسی اروپایی به طور سنتی مبتنی بر روش شناسی های درونی است: معنا به عنوان یک بعد مستقل از وجود انسان تلقی می شود که قوانین آن را می توان از طریق تحلیل تحلیلی و بازتابی صرفاً کیفی بررسی کرد. امروزه، تحقیقاتی که از مرزهای انضباطی عبور می‌کنند، محدودیت‌های چنین عملکرد همگنی را آشکار می‌کنند. به طور خاص، دو خانواده از راهبردهای تحقیقات کمی را می توان شناسایی کرد. از یک طرف، محققان مایلند با ایجاد تعامل با نتایج نشانه‌شناختی با نتایج علوم عصبی فیزیولوژیکی و روان‌شناسی، معنا را طبیعی‌سازی کنند. از سوی دیگر، ابزارهای آماری و محاسباتی برای کار بر روی مجموعه های زبانی و چند رسانه ای به کار گرفته می شوند. کتاب به منظور قرار دادن این دو رویکرد در گفتگو عمل می کند.

​This contributed volume gives access to semiotic researches adopting a quantitative stance. European semiotics is traditionally based on immanent methodologies: meaning is seen as an autonomous dimension of human existence, whose laws can be investigated via purely qualitative analytical and reflexive analysis. Today, researches crossing disciplinary boundaries reveal the limitations of such an homogeneous practice. In particular, two families of quantitative research strategies can be identified. On the one hand, researchers wish to naturalize meaning, by making semiotic results interact with those coming from Neurophysiological and psychological sciences. On the other hand, statistical and computational tools are adopted to work on linguistic and multimedia corpora. The book acts to put the two approaches into dialogue.