Quantitative Methods for Conservation Biology

روش‌های کمی در زیست‌شناسی حفاظتی بیش از هر زمان دیگری مورد نیاز است زیرا تعداد فزاینده‌ای از گونه‌های در معرض تهدید به فهرست‌های قرمز بین‌المللی و ملی راه پیدا می‌کنند. ارزیابی عینی کاهش جمعیت و احتمال انقراض برای تصمیم گیری صحیح مورد نیاز است. با این حال، همانطور که همکار ما سلینا هپل اشاره می کند، تجزیه و تحلیل زیست پذیری جمعیت و سایر اشکال ارزیابی رسمی خطر در شکل گیری خط مشی به دلیل عدم قطعیت داده ها و فقدان روش های استاندارد و معیارهای روشن (به عنوان مثال، "قوانین سرانگشتی") مورد استفاده قرار نمی گیرند. مدل‌های مورد استفاده در زیست‌شناسی حفاظت از مدل‌هایی که صرفاً اکتشافی هستند تا مدل‌هایی که بسیار پیش‌بینی‌کننده هستند، متغیر است. انتخاب مدل باید به سوالات مطرح شده و داده های موجود بستگی داشته باشد. ما باید جعبه ابزاری از روش‌های کمی ایجاد کنیم که بتواند به دانشمندان و مدیران با طیف گسترده‌ای از سیستم‌ها کمک کند و در معرض سطوح مختلفی از عدم قطعیت داده‌ها و تغییرات محیطی باشند. روش های ذکر شده در فصل های بعدی بسیاری از ابزارهای مورد نیاز برای پر کردن جعبه ابزار را نشان می دهد. هنگامی که در ارتباط با مدیریت تطبیقی ​​استفاده می شود، آنها باید اطلاعاتی را برای نظارت بهتر، ارزیابی ریسک و ارزیابی گزینه های مدیریتی ارائه دهند. دو فصل اول کاربرد روش‌هایی را برای تشخیص روندها و انقراض‌ها از داده‌های رویت توصیف می‌کند. داده‌های حضور/غیاب در مدل‌های خطی و افزودنی کلی در فصل‌های 3 و 4 برای پیش‌بینی استعداد انقراض پرندگان و ساخت مدل‌های زیستگاهی برای گیاهان استفاده می‌شود.

Quantitative methods are needed in conservation biology more than ever as an increasing number of threatened species find their way onto international and national “red lists. ” Objective evaluation of population decline and extinction probability are required for sound decision making. Yet, as our colleague Selina Heppell points out, population viability analysis and other forms of formal risk assessment are underused in policy formation because of data uncertainty and a lack of standardized methodologies and unambiguous criteria (i. e. , “rules of thumb”). Models used in conservation biology range from those that are purely heuristic to some that are highly predictive. Model selection should be dependent on the questions being asked and the data that are available. We need to develop a toolbox of quantitative methods that can help scientists and managers with a wide range of systems and that are subject to varying levels of data uncertainty and environmental variability. The methods outlined in the following chapters represent many of the tools needed to fill that toolbox. When used in conjunction with adaptive management, they should provide information for improved monitoring, risk assessment, and evaluation of management alternatives. The first two chapters describe the application of methods for detecting trends and extinctions from sighting data. Presence/absence data are used in general linear and additive models in Chapters 3 and 4 to predict the extinction proneness of birds and to build habitat models for plants.