Quality of Life and Psychosomatics: In Mechanical Circulation • The Heart Transplantation

پیشرفت در درمان جراحی قلب در 15 سال گذشته چشمگیر بوده است. در مرحله پایانی بیماری قلبی، روش‌هایی که تنها یک یا دو دهه پیش آزمایشی بودند، اکنون به طور معمول انجام می‌شوند. پیوند قلب به یک روش کاملاً ثابت تبدیل شده است. بر اساس ثبت عمومی انجمن بین المللی پیوند قلب و ریه. 40738 پیوند قلب تا پایان سال 1997 با میزان بقای 78 درصد در یک سال، 65 درصد در پنج سال و 42 درصد در ده سال انجام شده است. پیشرفت در این زمینه به دلیل تلاش‌های شدید در درک و تعدیل پاسخ‌های ایمنی به قلب کاشته‌شده، تدوین استراتژی‌های درمانی برای محدود کردن عفونت‌ها و بهبود مراقبت‌های سرپایی بوده است. بر این اساس، پیوند قلب در امکانات سیستم های مراقبت های بهداشتی، روال پزشکان و آگاهی بیماران ادغام شده است. افزایش در نتیجه در گیرندگان عضو بالقوه است، با این حال، با افزایش معادل اعضای اهدا کننده موجود برآورده نشده است. این اختلاف فزاینده، بهبود فنی و ارزیابی بالینی سیستم‌های پشتیبانی گردش خون مکانیکی را به عنوان گزینه‌ای برای درمان بیماران بدحال با نارسایی قلبی مجبور کرده است. در ابتدا، این دستگاه های کمکی فقط برای حفظ گردش خون کافی در نارسایی قلبی پس از کاردیوتومی تا زمانی که عملکرد میوکارد بهبود یابد، استفاده می شد. از اواخر دهه 1980، استفاده اولیه از آنها پل زدن بیماران مبتلا به نارسایی قلبی تا زمانی که اندامی مناسب برای انجام پیوند قلب در دسترس باشد، بوده است.

Advances in heart surgical treatment have been impressive in the last 15 years. In end-stage heart disease, procedures are now performed routinely which were only experimental one or two decades ago. Heart transplantation has become a well-established procedure. According to the Gen­ eral Registry of the International Society of Heart and Lung Transplantation. 40,738 heart transplantations had been performed through the end of 1997 with survival rates of 78 % at one year, 65 % at five years, and 42 % at ten years. The progress in this field has been due to intense efforts in understanding and modulating immune responses to the trans­ planted heart, to elaborate therapeutic strategies to constrain infections, and to improved out-patient care. Accordingly, heart transplantation is integrated into the facilities of the health care systems, the routine of physicians, and the awareness of patients. The resulting increase in potential organ recipients has not been met, however, by an equivalent increase of available donor organs. This increasing discrepancy has forced the technical improvement and clinical evalua­ tion of mechanical circulatory support systems as an option for treatment of critically ill patients with a failing heart. Initially, these assist devices were only used to maintain sufficient circulation in post-cardiotomy heart failure until myocardial function had recov­ ered. Since the late 1980s, their primary use has been that of bridging patients with heart failure until a suitable organ is available so that heart transplantation can be performed.