Qualitäts- und Kommunikationspolitik angesichts von Produktrisiken

این کار ویژگی‌های یک کیفیت بهینه و سیاست ارتباطی برای کالاهای خطرناک را در زمینه قانون مسئولیت محصول بررسی می‌کند. یک مدل تصمیم گیری تئوری کنترل طراحی شده است که در آن سازنده باید در مورد امنیت محصول داخلی و هزینه ارتباطات امنیتی تصمیم بگیرد. انتظارات ایمنی مصرف کنندگان، که رفتار خود را هنگام دست زدن به کالاهای خطرناک کنترل می کنند، در نتیجه خط مشی انتخاب شده توسط سازنده و از طریق ارتباط بین فردی در مورد آسیبی که رخ داده است، تغییر می کند. میانگین انتظارات ایمنی مصرف کنندگان در بازار به عنوان شهرت تولید کننده در نظر گرفته می شود. میزان فروش مورد انتظار را تعیین می‌کند و در تفسیر مقررات قانونی در مورد مسئولیت محصول، هزینه‌های تعهدی تولیدکننده نیز قابل انتظار است. هدف کار استخراج گزاره های کیفی در مورد ساختار زمانی خط مشی بهینه است.

Die Arbeit untersucht die Merkmale einer optimalen Qualitäts- und Kommunikationspolitik bei gefährlichen Gütern vor dem Hintergrund des Produkthaftungsrechts. Es wird ein kontrolltheoretisches Entscheidungsmodell konzipiert, bei dem der Hersteller über die eingebaute Produktsicherheit und die Ausgaben für Sicherheitskommunikation zu entscheiden hat. Die Sicherheitserwartungen der Konsumenten, die deren Verhalten im Umgang mit gefährlichen Gütern steuern, verändern sich durch die vom Hersteller gewählte Politik sowie durch interpersonelle Kommunikation über eingetretene Schäden. Die durchschnittliche Sicherheitserwartung der Konsumenten im Markt wird als Reputation des Herstellers angesehen. Sie bestimmt das zu erwartende Absatzvolumen sowie in Interpretation der rechtlichen Regelungen zur Produkthaftung auch die zu erwartenden Haftungskosten des Herstellers. Ziel der Arbeit ist die Ableitung qualitativer Aussagen zur zeitlichen Struktur der optimalen Politik.