دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: David Greentree. Peter Dennis
سری: Duel
ISBN (شابک) : 1782002847, 9781782002840
ناشر: Osprey Publishing
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 82
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Q Ship vs U-Boat: 1914-18 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کشتی Q در مقابل U-Boat: 1914-18 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در آغاز جنگ جهانی اول یک تهدید جدید و قوی برای برتری دریایی
بریتانیا در قالب زیردریاییهای امپراتوری آلمانی Kaiser شکل
گرفت، به لطف توانایی اخیر آنها در غوطهور کردن و تعقیب
دشمنانشان. با این حال، خدمه یک زیردریایی نتوانستند سوار کشتی
تجاری شوند و آن را دستگیر کنند، و در ابتدا رهبری آلمان به دلیل
واکنش خصمانه مورد انتظار به ناخدایان زیردریایی خود برای غرق
کردن بازرگانان - که توسط ملوانان غیرنظامی خدمه میشد - از
تیراندازی یا اژدر خودداری کردند. کشورهای بی طرف مانند ایالات
متحده در عوض، به کاپیتانهای U-boat دستور داده شد تا به سطح آب
بروند، سپس مانیفست بازرگانان را بررسی کنند و به خدمهشان اجازه
دهند تا قبل از غرق کردن کشتیهای باری، به قایقهای نجات بروند و
این امر باعث میشود که U-boat در برابر حمله بسیار آسیبپذیر
شود. این امر به نیروی دریایی سلطنتی این امکان را داد که با کشتی
هایی که ظاهر بیرونی آنها شبیه یک بازرگان بود، مقابله کند، اما
زرادخانه ای از سلاح ها را پنهان می کرد که در صورت ظاهر شدن یک
قایق زیردریایی - کشتی های Q - زنده می شدند.
br>کشتیهای کیو در اشکال و اندازهها - کشتیهای بخار ساحلی،
تراولکش، بارک، قایقهای بادبانی یا اسکله سواری- عرضه میشدند،
اما همه باید بیخطر به نظر میرسند تا مخالفان را به سطح زمین
بکشانند و آنها را تشویق به حمله کنند. تسلیحات بر اساس اندازه
کشتی متفاوت بود. کشتیهای بخار معمولاً دارای تفنگهای 4 اینچی
در میان کشتیها و در کمان، تراولها 3 pdrs و کشتیهای بادبانی
12 pdrs بودند. آنهایی که در کشتیهای کیو خدمت میکردند باید
قبول میکردند که حریفان یوبوت آنها میتوانند ابتدا ضربه بزنند.
کاپیتان های کشتی کیو یک «خدمه وحشت» را آماده نگه داشتند، که
برای انجام یک تخلیه مفصل آموزش داده شده بود تا فرمانده یوبوت را
متقاعد کند که کشتی توسط خدمه آن رها شده است. کاپیتان کشتی Q با
تعداد انگشت شماری خدمه دیگر که اسلحه ها را نگه می داشتند، پشت
سر می ماند. کاپیتانهای آلمانی یاد گرفتند که محتاط باشند و اغلب
با تفنگهای خود در بردهای طولانیتر و بعداً در جنگ با اژدر
درگیر میشدند. دیدگاه کریستف لاسن، شریک قایق زیرین، کشتیهای
کیو بهعنوان «ناخوشایندترین شیای که میتوانستیم امیدوار باشیم
با آن ملاقات کنیم» معمولاً وجود داشت. از آنجایی که متفقین غرق
شدن بازرگانان را محکوم می کردند، آلمانی ها کشتی های کیو را به
عنوان یک فریب خام که توسط دزدان دریایی اداره می شد و برخلاف
قوانین جنگ متمدنانه بود، مورد سرزنش قرار دادند. برخوردها اغلب
با تلخی انجام می شد و یک ربع کوچک به آنها داده می شد.
کشتی Q با ترجیح نیروی دریایی سلطنتی برای اقدام تهاجمی برای
مقابله با زیردریایی مناسب بود. مفهوم کشتی کیو در اوایل جنگ
زمانی که به نظر می رسید هیچ روش دیگری برای مقابله با تهدید
U-boat وجود نداشت، ظهور کرد و تا زمانی که فناوریها و
تاکتیکهای جدید توسعه، آزمایش و اجرا شدند، شکوفا شد. کشتیهای
کیو احتیاط را به دشمنی که قبلاً جسور و به ظاهر شکست ناپذیر بود
القا کردند. سودمندی کشتیهای کیو با از دست دادن عامل غافلگیری
خود کاهش یافت، اما آنها تا زمانی که ابزارهای دفاعی مؤثرتر و
کارآمدتری به کار گرفته شدند، به کاهش تهدید U-boat کمک کردند.
این مطالعه جذاب که دارای آثار هنری تمام رنگی سفارشی ویژه است و
بر اساس آخرین تحقیقات انجام شده است، دوئل مرگبار بین این دو
کشتی بسیار متفاوت را در اوج جنگ جهانی اول زنده می کند.
At the start of World War I a new and potent threat to
Britain's naval supremacy took shape in the form of the
Kaiser's Imperial German submarines, thanks to their recently
acquired ability to submerge and stalk their adversaries. A
submarine's crew could not board and capture a merchant ship,
however, and at first the German leadership was reluctant to
order their U-boat captains to use gunfire or torpedoes to sink
merchantmen - crewed by civilian seamen - because of the
expected hostile reaction of neutral countries such as the
United States. Instead, U-boat captains were ordered to
surface, then check the manifest of merchantmen and allow their
crews to take to lifeboats before sinking the cargo vessels,
rendering the U-boat highly vulnerable to attack. This enabled
the Royal Navy to counter the submarine threat with vessels
whose outward appearance was that of a merchantman, but which
kept hidden an arsenal of weapons that would spring to life if
a U-boat surfaced - the Q-ships.
Q-ships came in all shapes and sizes - coastal steamer,
trawler, barque, yacht or schooner - but all had to look
harmless in order to lure opponents to the surface and
encourage them to attack. Armaments differed according to ship
size; steamers commonly had 4in guns mounted amidships and in
the bow, trawlers 3-pdrs and sailing ships 12-pdrs. Those who
served on Q-ships had to accept that their U-boat opponents
would be able to strike first. Q-ship captains kept ready a
'panic crew', which was trained to act out an elaborate
evacuation to convince the U-boat commander that the ship was
being abandoned by its crew. The Q-ship captain would remain
behind with a handful of other crewmen manning the guns, which
remained hidden until the most opportune time to unmask and
engage the U-boat.
These deceptions did not go unnoticed, however; German captains
learnt to be cautious, and frequently would engage with their
guns at longer range and later in the war with torpedoes.
U-boat boatswain's mate Christof Lassen view of Q-ships as the
'most unpleasant object we could hope to meet' was commonly
held. As the Allies condemned the sinking of merchantmen, the
Germans vilified Q-ships as a crude deceit manned by pirates
and contrary to the rules of civilized warfare. Encounters were
often fought with bitterness and little quarter was
given.
The Q-ship suited the Royal Navy's preference for offensive
action to counter the submarine. The Q-ship concept had emerged
early in the war when no other method seemed likely to counter
the U-boat threat, and flourished until new technologies and
tactics were developed, tested and implemented. Q ships
instilled wariness into a previously bold and seemingly
invincible enemy. The usefulness of Q-ships waned as they lost
their surprise factor, but they helped mitigate the U-boat
menace until more effective and efficient means of defence were
adopted. Featuring specially commissioned full-colour artwork
and drawing upon the latest research, this engaging study
brings to life the deadly duel between these two very different
vessels at the height of World War I.