Pythagorean crimes

آتن، 1929. استفانوس کانتارتزیس به قتل رسیده یافت می شود و مایکل ایجرینوس، بهترین دوست 30 ساله او، به عنوان آخرین فردی که او را زنده دیده است، توسط پلیس بازجویی می شود.

در حالی که به جسد دوست مرده‌اش نگاه می‌کند، مایکل بلافاصله به اواخر تابستان سال 1900 باز می‌گردد، زمانی که او و استفانوس برای اولین بار در سالن سخنرانی دانشگاه سوربن با هم ملاقات کردند. داستان دوستی آنها در دومین کنگره بین المللی ریاضیات آغاز می شود - رویدادی که قرار بود به نقطه عطفی برای تحقیقات ریاضی قرن بیستم تبدیل شود.

ریشه این اثر داستانی مبتنی بر تاریخی نهفته است این سوال که آیا راه‌حل یک مسئله ریاضی می‌تواند چنین شور و اشتیاق شدید و خطرناکی را القا کند که کسی را به سمت قتل سوق دهد.

این داستان خواننده را در پشت صحنه دانشگاه، به درون می‌برد. دنیای برتراند راسل، هیلبرت، پوانکاره، و گودل، و از طریق خیابان‌های پاریس بوهمی در دوران اوج مون‌مارتر، مولن روژ، و «زوت» - پاتوق بدنام تولوز لوترک، پیکاسو، ماکس ژاکوب، و بسیاری شخصیت‌های رنگارنگ دیگر.

جنایت فیثاغورث از سنت داستان‌های ریاضی رایج مانند عمو پتروس و حدس گلدباخ و مارتینز داکسیادیس پیروی می‌کند. I>قتل های آکسفورد. با این حال، جذابیت دنیای قدیم و غنای فرهنگی محافل اجتماعی، سیاسی، علمی و فکری اوایل قرن بیستم فرانسه، آلمان و یونان را به همراه دارد.

Athens, 1929. Stefanos Kantartzis is found murdered, and Michael Igerinos, his best friend of 30 years, is being questioned by the police as the last person to see him alive. 

While looking at his dead friend’s body, Michael is immediately taken back to the late summer of 1900 when he and Stefanos first met in the crammed Sorbonne University lecture hall. The story of their friendship begins during the Second International Congress of Mathematics—an event that was to become a landmark for 20th century mathematical research.

At the root of this historically based work of fiction lies the question as to whether the solution to a mathematical problem could inspire such passion, so intense and perilous, as to drive someone to murder.

The story takes the reader behind the scenes of academia, into the world of Bertrand Russell, Hilbert, Poincaré, and Gödel, and through the streets of Bohemian Paris at the heyday of Montmartre, the Moulin Rouge, and the “Zut”—the infamous hangout of Toulouse-Lautrec, Picasso, Max Jacob, and many other colorful characters.

Pythagorean Crimes follows in the tradition of popular mathematical fiction like Doxiadis’ Uncle Petros and Goldbach’s Conjecture and Martinez’ Oxford Murders. Yet brings with it old-world charm and the cultural richness of the social, political, scientific and intellectual circles of early 20th century France, Germany, and Greece.