Psychotherapy of Everyday Life: Training in Partnership and Self-Help

در این کتاب شرق و غرب در یک دید کلی با هم متحد شده‌اند که به خواننده دید وسیعی از زندگی‌ها و رفتارهای درونی می‌دهد که برخی از آنها سالم و برخی غیر سالم هستند. نویسنده تحلیلی از روابط اجتماعی معاصر و نگرش های مرتبط با آنها ارائه می کند. اما او خیلی بیشتر از این کار می کند. او همچنین قابلیت‌های «اولیه» و «ثانویه» روان را به وضوح توصیف می‌کند، قابلیت‌هایی که برای همه زمان‌ها و همه موقعیت‌ها معتبر هستند. پسشکیان از تجربیات خود در میهن خاورمیانه در دوران جوانی خود و همچنین از بینش هایی که از طریق تمرین روان درمانی خود به دست آورده است، استفاده می کند. او به مثال های خاص بسنده نمی کند، بلکه نتایجی می گیرد که برای مردم همه جا معتبر است. او سپس این نتایج را در یک سیستم گویا شکل می دهد. عباراتی که نویسنده اشتباهات در رشد کودک و نگرش های نادرست مربی را توصیف می کند، بسیار جالب است، مانند زمانی که او رفتار تنبیهی والدین را توصیف می کند: \"کودک از همان ابتدا باید اطاعت از او را بیاموزد\"\" باید تنبیهی وجود داشته باشد\" و \"شما باید اراده کودک را بشکنید\" یا وقتی نشان می دهد که چگونه تنش بین والدین به فرزندانشان منتقل می شود: \"شما دقیقاً مانند پدرتان هستید. او هم نمی داند وقت شناسی چیست.\" نویسنده تلاش می کند تا ایمان خود به روان درمانی را با بینش خود از جهان ادغام کند و همچنین سعی دارد ادیان جهان را به عنوان بیانی از زمانه آنها درک کند.

In this book East and West are united in a total vision which gives the reader an expansive view of inner lives and behaviors, some of which are healthy and some not. The author presents an analysis of contemporary social relationships and the attitudes associated with them. But he does far more than this. He also vividly describes the "primary" and "secondary" capabili­ ties of the psyche, capabilities that are valid for all times and all situations. Peseschkian draws on his experiences in the Middle Eastern homeland of his youth and also on the insights he has gained through his psychotherapeutic practice. He does not stop with special examples, but draws conclusions that are valid for people everywhere. He then molds these conclusions into an illustrative system. Uniquely interesting are the passages where the author describes errors in the development of a child and erroneous attitudes on the part of the educator, such as when he characterizes the punitive behavior of parents: "Right from the start a child must learn to obeYi" "There must be punishmenti" and "You have to break the child's wilL" Or when he shows how tensions between the parents are transferred to their children: "You're just like your father. He doesn't know what punctuality is either. " The author attempts to integrate his faith in psychotherapy with his vision of the world and also tries to understand the world's religions as an expression of their times.