Psychopathologie von Leib und Raum: Phanomenologisch-empirische Untersuchungen zu depressiven und paranoiden Erkrankungen

در این اثر، بیماری روانی به‌عنوان اختلالی در رابطه بین فرد و جهان شناخته می‌شود که اساساً با واسطه بدن و فضا است. این رابطه را می توان از نظر پدیدارشناختی به اندازه کافی توصیف کرد اگر فضای تجربی به شیوه های مختلف متمایز شود: فضای فیزیکی، جهت، حالت، فضای شخصی و فضای زندگی. این انسان شناسی بدن و فضا به عنوان مبنایی برای تفسیر پدیدارشناختی مالیخولیا و اسکیزوفرنی از یک سو و برای مطالعه تجربی دو گروه از بیماران مبتلا به روان پریشی سنی پارانوئید و افسردگی از سوی دیگر است. بنابراین، این کار از مبانی انسان‌شناختی به آسیب‌شناسی روانی خاص و کاربرد تجربی در تحقیقات بیوگرافی-آسیب‌شناسی روانی خطی می‌کشد.

Psychische Krankheit wird in dieser Arbeit als Störung einer Beziehung zwischen Person und Welt aufgefasst, die wesentlich durch den Leib und den Raum vermittelt ist. Diese Beziehung lässt sich phänomenologisch adäquater beschreiben, wenn der Erlebnisraum in verschiedene Modalitäten differenziert wird: in den Leibraum, den Richtungs-, den Stimmungs-, den personalen und den Lebensraum. Diese Anthropologie von Leib und Raum dient als Basis zum einen für eine phänomenologische Interpretation der Melancholie und der Schizophrenie, zum anderen für eine empirische Untersuchung zweier Patientengruppen mit paranoiden und depressiven Alterspsychosen. Die Arbeit schlägt somit einen Bogen von der anthropologischen Grundlegung über die spezielle Psychopathologie zur empirischen Anwendung in der biographisch-psychopathologischen Forschung.