Psychology as a Moral Science: Perspectives on Normativity

اخلاق چه ربطی به روانشناسی در دنیای پست مدرن و بی ارزش دارد؟ طبق یک کتاب جدید تحریک آمیز، همه چیز. با در نظر گرفتن ایده های رایج در جریان اصلی (از جمله فرهنگی، تکاملی و عصب روانشناسی) به عنوان منحرف از مبانی اخلاقی این رشته، روانشناسی به عنوان یک علم اخلاقی استدلال می کند که پدیده های روانشناختی ذاتاً اخلاقی هستند و روانشناسی، به عنوان عملکرد تجویزی و مداخله ای، منعکس کننده عملکرد خاص است. اصول اخلاقی. این کتاب به معیارهای اخلاقی هنجاری از ارسطو استناد می‌کند که به افکار، احساسات و اعمال انسان معنا می‌بخشد و روان‌شناسی را یکی از روش‌های انتقادی سازمان‌دهی ارزش‌های هنجاری در جامعه می‌داند. در عین حال، به دقت به تاریخچه این رشته که با تأکید بیش از حد بر ساختارهای نظری و علل فیزیکی منحرف شده است، اشاره می‌کند - چیزی که نویسنده آن را «روان‌شناختی اخلاق» می‌نامد. این ترکیب ایده‌ها یک وحدت اساسی را به چیزی می‌آورد که گاهی اوقات می‌تواند به‌عنوان یک منطقه تجزیه‌شده تحقیق در تضاد با خودش ظاهر شود. «رویکرد تفسیری-عمل‌گرایانه» کتاب: • مفاهیم اصلی روان‌شناختی را به عنوان پشتیبان سیستم‌های ارزشی هنجاری بازبینی می‌کند. • ردیابی می کند که چگونه روانشناسی دیدگاه جامعه را در مورد اخلاق شکل داده است • با "مغالطه طبیعی" در روانشناسی معاصر مقابله می کند. • توضیح می دهد که چرا علم اخلاق لازم نیست از علوم اجتماعی جدا شود. • به چالش‌ها و نقدهایی که از نظریه‌های فرمالیستی و نسبی‌گرای اخلاق بر آثار نویسنده وارد است، می‌پردازد. روان‌شناسی به‌عنوان یک علم اخلاقی با دعوت جسورانه‌اش به عقل، حاوی ایده‌های بحث‌برانگیز کافی است تا علاقه زیادی را در میان محققان و محققان روان‌شناسی و فلسفه علم برانگیزد.

What does morality have to do with psychology in a value-neutral, postmodern world? According to a provocative new book, everything. Taking exception with current ideas in the mainstream (including cultural, evolutionary, and neuropsychology) as straying from the discipline’s ethical foundations, Psychology as a Moral Science argues that psychological phenomena are inherently moral, and that psychology, as prescriptive and interventive practice, reflects specific moral principles. The book cites normative moral standards, as far back as Aristotle, that give human thoughts, feelings, and actions meaning, and posits psychology as one of the critical methods of organizing normative values in society; at the same time it carefully notes the discipline’s history of being sidetracked by overemphasis on theoretical constructs and physical causes—what the author terms “the psychologizing of morality.” This synthesis of ideas brings an essential unity to what can sometimes appear as a fragmented area of inquiry at odds with itself. The book’s “interpretive-pragmatic approach”: • Revisits core psychological concepts as supporting normative value systems. • Traces how psychology has shaped society’s view of morality • Confronts the “naturalistic fallacy” in contemporary psychology. • Explains why moral science need not be separated from social science. • Addresses challenges and critiques to the author’s work from both formalist and relativist theories of morality. With its bold call to reason, Psychology as a Moral Science contains enough controversial ideas to spark great interest among researchers and scholars in psychology and the philosophy of science.