Psychoherzchirurgie : Krankheitsverarbeitung kardiochirurgischer Patienten

هدف مارک-الکساندر سولف شناسایی تعاملات بالقوه ویژگی‌های شخصیتی اجتماعی، روانی-اجتماعی و سایر ویژگی‌های شخصیتی با راهبردهای تعریف‌شده مقابله با بیماری به منظور تأکید بر فردیت بیمار قلبی و مزایای بالقوه آنها از درمان دوگانه جسمی-روانی بود. وی در مطالعه حاضر از بیماران جراحی قلب برای ارزیابی استرس روانی خاص و مقابله با بیماری استفاده کرد. مریض قلبی امروز روشنفکرتر از همیشه است. درک شخصی و زیست روانی-اجتماعی او از این بیماری مدتهاست ثابت شده است. او (به حق) از پزشکش همین انتظار را دارد. "روان قلب" از پیشرفت تکنولوژیکی، دارویی و جسمی پزشکی مدرن حمایت می کند. "جراحی روانی قلب" اگرچه در اصطلاح پزشکی یک نئولوژیسم است، اما ادعای رشته ای مستقل را ندارد، اما در عوض اهمیت فرآیند بیماری های زیستی- روانی اجتماعی را از پزشکی داخلی به رشته جراحی منتقل می کند.

Ziel von Mark-Alexander Solf war die Identifizierung potenzieller Interaktionen sozialer, psychosozialer und anderer Persönlichkeitsmerkmale mit definierten Krankheitsverarbeitungsstrategien, um die Individualität des Herzkranken und dessen möglichen Profit von der dualen somato-psychischen Therapie zu unterstreichen. In der vorliegenden Studie hat er herzchirurgische Patienten zur Evaluation spezifischer psychischer Belastung und konsekutiver Krankheitsverarbeitung herangezogen. Der Herzpatient von heute ist aufgeklärter denn je. Sein persönliches, biopsychosoziales Krankheitsverständnis ist längst etabliert. Gleiches erwartet er auch (zu Recht) von seinem Arzt. „Psychokardiologie“ steht dem technologischen, pharmakologischen und somatischen Fortschritt der modernen Medizin unterstützend zur Seite. „Psychoherzchirurgie“, obgleich im medizinischen Sprachgebrauch ein Neologismus, erhebt nicht den Anspruch einer eigenständigen Fachdisziplin, sondern überträgt die Bedeutung des biopsychosozialen Krankheitsprozesses von der inneren Medizin auf die chirurgische Disziplin.