Psychoanalysis and the New Rhetoric: Freud, Burke, Lacan, and Philosophy’s Other Scenes

روانکاوی و بلاغت جدید: صحنه های دیگر فروید، بورک، لکان و فلسفه اثری بدیع است که زمینه های روانکاوی و بلاغت را در طنین پویا با یکدیگر قرار می دهد. این کتاب بر اساس یک خودبینی میان رشته‌ای متقاعدکننده عمل می‌کند: آدلمن جنبه‌های روانکاوانه بلاغت را به‌طور تحریک‌آمیز بررسی می‌کند و واندرویز ابعاد بلاغی عملکرد روانکاوی را بررسی می‌کند.

این متن کاملاً تحقیق شده نگاهی دقیق‌تر به «رویروی تحلیل‌گر روانی از دست رفته» دارد. بخش اول کتاب به بررسی تأثیر گسترده، اما نادیده گرفته شده روانکاوی فرویدی بر «لفاظی جدید» کنت برک می پردازد. بخش دوم کتاب، تحقیقات مستمری را در ابعاد بلاغی مفاهیم روانکاوانه مانند انتقال، تداعی آزاد، و گوش دادن انجام می دهد. روانکاوی و بلاغت جدید سپس به بحث جامع تری از روانکاوی لکانی در زمینه بلاغت جدید کنت برک ختم می شود. بنابراین، این کتاب به‌عنوان روزنه‌ای ارزشمند برای حوزه‌های روان‌کاوی و بلاغت، از جمله درهم‌تنیدگی رشته‌ای که بسیار نادیده گرفته شده‌اند، عمل می‌کند.

Psychoanalysis and the New Rhetoric: Freud, Burke, Lacan, and Philosophy's Other Scenes is an innovative work that places the fields of psychoanalysis and rhetoric in dynamic resonance with one another. The book operates according to a compelling interdisciplinary conceit: Adleman provocatively explores the psychoanalytic aspects of rhetoric and Vanderwees probes the rhetorical dimensions of psychoanalytic practice.

This thoroughly researched text takes a closer look at the "missed encounter" between rhetoric and psychoanalysis. The first section of the book explores the massive, but underappreciated, influence of Freudian psychoanalysis on Kenneth Burke’s "new rhetoric." The book’s second section undertakes sustained investigations into the rhetorical dimensions of psychoanalytic concepts such as transference, free association, and listening. Psychoanalysis and the New Rhetoric then culminates in a more comprehensive discussion of Lacanian psychoanalysis in the context of Kenneth Burke’s new rhetoric. The book therefore serves as an invaluable aperture to the fields of psychoanalysis and rhetoric, including their much overlooked disciplinary entanglement.

Psychoanalysis and the New Rhetoric will be of great interest to scholars of psychoanalytic studies, rhetoric, language studies, semiotics, media studies, and communication studies.