دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: David Rafferty
سری: Historia Einzelschriften 254
ISBN (شابک) : 3515121196, 9783515121248
ناشر: Franz Steiner Verlag Wiesbaden GmbH
سال نشر: 2019
تعداد صفحات: 246
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Provincial Allocations in Rome: 123-52 BCE به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تخصیص استانی در رم: 123-52 پ.م نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این مطالعه اولین بررسی جامع از سیستم تخصیص استانی در اواخر جمهوری روم است، بین قانون استانی که توسط گایوس گراکوس در 123 قبل از میلاد و آنچه توسط پومپیوس مگنوس در سال 52 پیش از میلاد انجام شد. روند واقعی تخصیص ها، از فرمان سنا استان های کنسولی و پراتوری تا انتقال فرماندهی در محل را در نظر می گیرد. فصلهای مختلف به سیستم تخصیص (sortitio)، مجوز نیروها و سرمایهها (ornatio)، و پیششرطهای تشریفاتی برای عزیمت میپردازند که همه بر اساس شواهد باقیمانده استوار است. پیوستی که تصمیمات سال به سال سنا را ثبت می کند، از این امر پشتیبانی می کند و به ما امکان می دهد روندها را در داده ها ببینیم. از آنجایی که سؤالات استانی از اهمیت محوری برای طبقه سناتوری برخوردار بود، آنها منشأ بسیاری از رقابت های سیاسی بودند که بر سوابق منبع ما غالب است. و در هر مرحله، نهادها سیاست را شکل دادند. تصویر جدیدی از تضادهای ساختاری حول رابطه بین کنسول ها و تریبون ها پدیدار می شود. همانطور که رافرتی استدلال می کند، این سیستم تخصیص استانی را به یکی از دلایل اصلی ناکارآمدی سیاسی فزاینده رم در جمهوری متاخر تبدیل کرد.
This study is the first comprehensive treatment of the provincial allocations system in the late Roman Republic, between the provincial law carried by Gaius Gracchus in 123 BCE and that carried by Pompeius Magnus in 52 BCE. It considers the actual process of allocations, from the Senate's decree of consular and praetorian provinces through to the transfer of command on the ground. Different chapters address the system of allotment (sortitio), the authorisation of troops and funds (ornatio), and the ritual prerequisites for departure, all based solidly on the surviving evidence. An appendix recording the Senate's year-by-year decisions supports this and allows us to see trends in the data. Since provincial questions were of central importance to the senatorial class, they were the source of many of the political contests which dominate our source record. And at every stage, the institutions shaped the politics. A new picture emerges, of structural conflicts revolving around the relationship between consuls and tribunes. As Rafferty argues, this made the provincial allocations system one of the central causes of Rome's growing political dysfunction in the late Republic.
PREFACE NOTE ON TERMINOLOGY TABLE OF CONTENTS INTRODUCTION CONSUL KALENDIS IANUARIIS HABERE PROVINCIAM DEBET IMPERIUM PROVINCIA THE SULLAN GRAND DESIGN THE STRUCTURE OF THE BOOK CHAPTER 1: LEGITIMATION: MAGISTRATUS TO IMPERATOR 1.1 INAUGURATION AND THE FERIAE LATINAE 1.2 THE LEX CURIATA 1.3 PROFECTIO PALUDATUS 1.3.1 A constitutional requirement 1.4 CONCLUSION CHAPTER 2: GAIUS GRACCHUS’S ADMINISTRATIVE SYSTEM 2.1 THE LEX SEMPRONIA DE PROVINCIIS CONSULARIBUS 2.2 SECONDARY PRAETORIAN PROVINCES 2.2.1 Quaestiones perpetuae from 122 2.2.2 The urban praetorian provinciae 2.2.3 Attested secondary praetorian provinciae, 122–91 2.3 CONCLUSION CHAPTER 3: THE SENATE’S FLEXIBILITY 3.1 THE DISTINCTION BETWEEN CONSULAR AND PRAETORIAN PROVINCIAE 3.2 EMERGENCY RE-ASSIGNMENT 3.3 PROROGATION 3.4 CONCLUSION CHAPTER 4: SORTITIO 4.1 CONSULAR DISTRIBUTION 4.2 PRAETORIAN SORTITIO 4.2.1 The mechanics of praetorian sortitio 4.2.2 Evidence 4.2.3 Sortitio for praetores designati 4.3 CONCLUSION CHAPTER 5: ORNATIOI 5.1 PRACTICALITIES 5.2 TIMING AND EVIDENCE 5.3 ORNATIO AS A POLITICAL WEAPON 5.4 CONCLUSION CHAPTER 6: DEPARTURE AND TRADITIO 6.1 CONSULS 6.2 PRAETORS 6.2.1 The praetors of 63 6.2.2 The praetors of 62 6.2.3 Other examples 6.3 TRADITIO IMPERII 6.4 CONCLUSION CHAPTER 7: REFUSING PROVINCIAL COMMAND 7.1 PROTESTATIONS OF VIRTUE 7.2 STRUCTURAL IMPLICATIONS 7.3 THE PROCESS OF REFUSING 7.4 CONCLUSION CHAP TER 8: THE LEX POMPEIA DE PROVINCIIS 8.1 THE IMPERATORS AND THEIR STATUS 8.1.1 Imperium 8.1.2 Auspicium 8.2 THE NEW ALLOCATIONS PROCESS 8.2.1 The policy of M. Marcellus (cos. 51) 8.2.2 Selection procedure 8.3 IMPLICATIONS CONCLUSION APPENDIX A A1. INTRODUCTION A2. 122–91 A3. CONSULAR PROVINCES 81–52 A4. PROCONSULAR AND PRAETORIAN IMPERATORS 80–52 A5. DATA ANALYSIS AND CONCLUSIONS APPENDIX B. SCAEVOLA IN ASIA APPENDIX C. CRETE AND CYRENE APPENDIX D. THE LEX DE PROVINCIIS PRAETORIIS APPENDIX E. CAESAR BCIV. 1.6 BIBLIOGRAPHY GENERAL INDEX INDEX LOCORUM