Protocols in Lichenology: Culturing, Biochemistry, Ecophysiology and Use in Biomonitoring

گلسنگ ها به عنوان یک ارتباط پیچیده بین یک قارچ و یک یا چند جلبک سبز یا سیانوباکتری، یکی از موفق ترین نمونه های همزیستی هستند. این موجودات شگفت انگیز در برابر خشک شدن شدید و دما زنده می مانند. آنها با تنوع زیادی از زیستگاه ها، از مناطق مه ساحلی بیابان ها تا مناطق جزر و مدی، از برگ های گیاهی در جنگل های بارانی استوایی گرفته تا مورین های یخچالی هیمالیا سازگار هستند، و آنها اجزای غالب جوامع در اکوسیستم های دور قطبی هستند. احتمالاً به دلیل تمایل آنها به رشد در زیستگاه های فقیر از مواد مغذی، گلسنگ ها تجمع کننده های بسیار کارآمدی از آلاینده های ته نشین شده در اتمسفر هستند و بنابراین به طور گسترده برای نظارت بر آلودگی محیطی استفاده می شوند. طیف گسترده ای از محصولات ثانویه که فقط در گلسنگ ها یافت می شوند از نظر دارویی خواص قارچ کش، ضد باکتری و ضد ویروسی جالبی دارند. کشت گلسنگ ها بسیار دشوار است، رشد بسیار کندی دارد و متابولیت های ثانویه آنها اغلب تجزیه و تحلیل سایر ترکیبات را پیچیده می کند. در نتیجه، آنها به تکنیک های خاصی نیاز دارند. این راهنما پروتکل‌های آزمایش‌شده را ارائه می‌کند، از جمله پروتکل‌های کشت بافت و روش‌هایی برای مطالعه فراساختار گلسنگ، (اکو)فیزیولوژی، ترکیبات اولیه و ثانویه و اسیدهای نوکلئیک. پروتکل هایی برای استفاده از گلسنگ ها برای نظارت بر آلودگی محیط زیست و مستندسازی تنوع زیستی گلسنگ ها نیز ارائه شده است. اصطلاحات خاص مورد استفاده در گلسنگ شناسی در یک واژه نامه توضیح داده شده است.

As an intricate association between a fungus and one or more green algae or cyanobacteria, lichens are one of the most successful examples of symbiosis. These fascinating organisms survive extreme desiccation and temperatures. They are adapted to a great variety of habitats, from coastal fog zones of deserts to intertidal zones, from plant leaves in tropical rain forests to the glacial moraines of the Himalayas, and they are dominant components of communities in circumpolar ecosystems. Possibly, because of their tendency to grow in nutrient-poor habitats, lichens are extremely efficient accumulators of atmospherically deposited pollutants, and are therefore widely used to monitor environmental pollution. The wide range of secondary products only found in lichens show pharmaceutically interesting fungicidal, antibacterial and antiviral properties. Lichens are extremely difficult to culture, grow very slowly, and their secondary metabolites very often complicate the analyses of other compounds. As a result, they require special techniques. This manual provides well-tested protocols, including tissue culture protocols and methods for studying lichen ultrastructure, (eco)physiology, primary and secondary compounds, and nucleic acids. Protocols for using lichens to monitor environmental pollution and to document lichen biodiversity are also provided. Special terms used in lichenology are explained in a glossary.