Protamines: Isolation · Characterization · Structure and Function

یک قرن از زمانی که FRIEDRICH MIESCHER که در استراسبورگ و بازل کار می کرد، مطالعه خود را در مورد پروتامین، یکی از پروتئین های هسته ای اساسی سلول ها آغاز کرد، می گذرد. اولین بار توسط KOSSEL مشخص شد که پروتامین نشان دهنده ساده ترین پروتئین شناخته شده است. گروهی از محققان آلمانی با این اعتقاد که تحقیقات در مورد ماهیت پروتامین می‌تواند بر پروتئین‌های معمولی دیگر روشن شود، از MIESCHER پیروی کردند و پایه‌های شیمی پروتئین را بنا نهادند. بنابراین یک نمای کلی از پروت آمین ها توسط KOSSEL ایجاد شد که در استراسبورگ، برلین، ماربورگ آندر لان، و هایدلبرگ، فلیکس در هایدلبرگ، مونیخ و فرانکفورت آمین، و WALDSCHMIDT-LEITZ در پراگ و مونیخ کار می کرد. مفاهیم و تکنیک های ایجاد شده توسط این مطالعات به طور گسترده برای تحقیقات بر روی سایر پروتئین های معمولی استفاده شده است. پیشرفت‌های انقلابی در تکنیک‌های شیمیایی و فیزیکی پس از جنگ دوم یا دوم، حوزه تحقیقات را به توکیو در خاور دور گسترش داد. بازدید پروفسور فلیکس در سال 1955 گروه تحقیقاتی ما در توکیو را بسیار تشویق کرد. مرگ او در آگوست 1960 یک فقدان غم انگیز برای شیمی پروتئین بود و گروه ما را تحریک کرد تا مسئولیت انجام مطالعات را به عهده بگیرد. در دهه بعد، ما در توکیو توانستیم پیشرفت جدیدی را به نتایج مربوط به ساختار شیمیایی پروتامین‌های انباشته‌شده توسط محققان Eurqpean در یک دوره حدود پنجاه ساله اضافه کنیم.

A century has already passed since FRIEDRICH MIESCHER, working at Strasbourg and Basel, began his study of protamine, one of the basic nuclear proteins of cells. It was first established by KOSSEL that protamine represents the simplest known protein. In the conviction that research into the nature of protamine would shed light on that of other typical proteins, a group of researchers in Germany followed MIESCHER and laid the foundations of protein chemistry. A general view of prot­ amines was thus built up by KOSSEL, working at Strasbourg, Berlin, Marburg an der Lahn, and Heidelberg, FELIX at Heidelberg, Munich, and Frankfurt am Main, and WALDSCHMIDT-LEITZ at Prague and Munich. Concepts and techniques established by these studies have been widely utilized for research on other typical proteins. The revolutionary advances in chemical and physical techniques after W orId War II extended the sphere of research to Tokyo in the Far East. Prof. FELIX' visit in 1955 greatly encouraged our research group in Tokyo. His death in August 1960 constituted a sad loss to protein chemistry and stimulated our group to assume responsibility for carrying on the studies. In the following decade we in Tokyo have been able to add a new development to the results on the chemical structure of protamines accumulated by the Eurqpean researchers over a period of about fifty years.