دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Michael Gehlmann
سری: Studien und Materialien zur Musikwissenschaft 103
ISBN (شابک) : 9783487422626, 348742262X
ناشر: Georg Olms Verlag
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 480
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 47 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Proportio artificiosa raro usitata: taktmetrische Erweiterungen als originäres Moment im kompositorischen Werk Ferdinand Hillers به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Proportio artificiosa raro usitata: الحاقات تاکتومتریک به عنوان یک عنصر اصلی در کار آهنگسازی فردیناند هیلر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
حتی اگر هیلر اصل ریتمهای ترکیبی را اختراع نکرده باشد، با این وجود آن را به نقطهای توسعه داده است که از آن بتوان چنین رویهای را جامعتر و دقیقتر از هر آهنگساز دیگری ارزیابی کرد. اگرچه جدل لیست خطاب به آدولف برنهارد مارکس معادل یک عذرخواهی هیلر در سال 1855 بود که به سختی قابل اجماع بود، ادعای لیست مبنی بر اینکه مطالعات ریتمیک هیلر «نه چندان کمی که جدید است» ارائه می دهد، همانطور که فتیس قبلاً فکر کرده بود، آشکارا به یک نتیجه ثمربخش اشاره می کند. تازگی بنابراین بنظر می رسد که طرح پرسش ریتمیک به طور عملی توسط لیست - با وجود همه تفاوت ها - از آثار ترکیبی هیلر مطرح شود. این کتاب بر اساس proportio artificiosa raro usitata (1668) اثر ولفگانگ کاسپار پرینتز، ابتدا تاریخچه تلاشهای همیشه پنهان برای غلبه بر تنگی یک متر صرفاً دوگانه را ردیابی میکند و گذرگاههای مرزی ریتمیک هیلر در سال 1851 را در بافت تاریخی به دست آمده از این طریق قرار میدهد. . از اینجا می توان خطی به سمفونی های بزرگ لیست تا میله های 5/4 در پرده سوم تریستان کشید. پیوست شامل اولین کاتالوگ جامع هیلر raisonné است. ((Gek. WT:)) "حتی اگر هیلر اصل ریتم های ترکیبی را اختراع نکرده باشد، با این حال آن را تا حدی توسعه داده است که چنین رویه ای را می توان جامع تر و دقیق تر از هر آهنگساز دیگری قضاوت کرد." (فرانتس لیست) این کتاب بر اساس proportio artificiosa raro usitata اثر ولفگانگ کاسپار پرینتز (1668)، ابتدا تاریخچه تلاش های همیشه پنهان برای غلبه بر تنگی متری صرفاً دوقطبی را ردیابی می کند و گذرگاه های مرزی ریتمیک هیلر را که در سال 1851 به دست آورده بود، نشان می دهد. بافت تاریخی از اینجا می توان خطی به سمفونی های بزرگ لیست تا میله های 5/4 در پرده سوم تریستان کشید. پیوست شامل اولین کاتالوگ جامع هیلر raisonné است.
'Wenn auch Hiller das Princip combinirter Rhythmen nicht erfand, so entwickelte er es doch auf einen Punct, auf welchem man ein solches Verfahren umfassender und genauer beurtheilen kann, als bei irgend einem anderen Componisten.' Obwohl diese an Adolf Bernhard Marx gerichtete Polemik Liszts einer 1855 kaum konsensfähigen Hiller-Apologie gleichkam, weist Liszts Behauptung, Hillers Rhythmische Studien böten 'nicht so wenig des Neuen', als es Fétis schon vermeint habe, offensichtlich auf ein fruchtbares Novum. Es scheint daher plausibel, die de facto von Liszt gestellte rhythmische Frage - aller Differenzen zum Trotz - aus dem kompositorischen Werk Hillers zu entwickeln. Dieses Buch zeichnet im Ausgang der Wolfgang Caspar Printz'schen proportio artificiosa raro usitata (1668) zunächst die Historie der stets latent gegenwärtigen Versuche, die Enge einer nur dichotomen Taktmetrik zu überwinden, und positioniert Hillers rhythmische Grenzgänge von 1851 im so gewonnenen historischen Kontext. Von hier lässt sich eine Linie ziehen zu den großen Sinfonien Liszts bis hin zu den 5/4-Takten im dritten Tristan-Akt. Im Anhang befindet sich das erste umfassende Hiller-Werkverzeichnis. ((Gek. WT:)) 'Wenn auch Hiller das Princip combinirter Rhythmen nicht erfand, so entwickelte er es doch auf einen Punct, auf welchem man ein solches Verfahren umfassender und genauer beurtheilen kann, als bei irgend einem anderen Componisten.' (Franz Liszt) Dieses Buch zeichnet im Ausgang der Wolfgang Caspar Printz'schen proportio artificiosa raro usitata (1668) zunächst die Historie der stets latent gegenwärtigen Versuche, die Enge einer nur dichotomen Taktmetrik zu überwinden, und positioniert Hillers rhythmische Grenzgänge von 1851 im so gewonnenen historischen Kontext. Von hier lässt sich eine Linie ziehen zu den großen Sinfonien Liszts bis hin zu den 5/4-Takten im dritten Tristan-Akt. Im Anhang befindet sich das erste umfassende Hiller-Werkverzeichnis.
Inhalt Vorwort 1 Einführung 2 Grenzziehungen der Taktmetrik vor 1851 3 Taktmetrische Erweiterungen im Werk Hillers 4 L’invocation rhythmique 1851 – Eine Spurensuche 5 Fazit A Anhang B Opuszahlen C Werkkatalog Bildnachweise Bibliografie Register