ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Prolegomena 4 : An Open Dialogue With Nobel Laureates In Economics - The Road To A Third Revolution In The Economic Science

دانلود کتاب Prolegomena 4: گفتگوی باز با برندگان جایزه نوبل در اقتصاد - راه به سوی انقلاب سوم در علم اقتصاد

Prolegomena 4 : An Open Dialogue With Nobel Laureates In Economics - The Road To A Third Revolution In The Economic Science

مشخصات کتاب

Prolegomena 4 : An Open Dialogue With Nobel Laureates In Economics - The Road To A Third Revolution In The Economic Science

ویرایش:  
نویسندگان:   
سری: International Journal of Social Economics 
ISBN (شابک) : 9781845444990, 9780861768196 
ناشر: Emerald Publishing Limited 
سال نشر: 2003 
تعداد صفحات: 270 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 31,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 3


در صورت تبدیل فایل کتاب Prolegomena 4 : An Open Dialogue With Nobel Laureates In Economics - The Road To A Third Revolution In The Economic Science به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب Prolegomena 4: گفتگوی باز با برندگان جایزه نوبل در اقتصاد - راه به سوی انقلاب سوم در علم اقتصاد نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب Prolegomena 4: گفتگوی باز با برندگان جایزه نوبل در اقتصاد - راه به سوی انقلاب سوم در علم اقتصاد

Prolegomena 4 در نوع خود ادامه‌ی سه‌گانه قبلی با همین عنوان (1998، 2000 و 2001) است اما در پلتفرمی متفاوت و با چشم‌اندازی خاص. سه گانه قبلی سعی در ارائه جوهر یک سیستم جدید و کامل تر از نظم اقتصادی، پولی، مالی، اجتماعی و سیاسی مبتنی بر شرایط تعادل عمومی باثبات داشت. در Prolegomena 4 ما وارد قلمرو جدیدی از تحقیق به نام \"تاریخ تفکر اقتصادی معاصر\" می شویم. ، در قالب گفتگوی باز با برندگان نوبل اقتصاد که از سال 1969 شروع شد، به ویژه در سخنرانی یادبود آنها که هنگام دریافت جایزه در علوم اقتصادی ارائه شد، که به یاد آلفرد نوبل اختصاص داشت. در طول رکود بزرگ دهه 1930، ما از طریق یک بحران اقتصادی جهانی دست و پنجه نرم کردیم که مشخصه آن تضاد آشکار بین واقعیت های اقتصادی و مالی آن زمان و علم اقتصاد کلاسیک مسلط بود، که فی نفسه اشتباه نبود، بلکه یک کار ناقص و ناتمام بود. دو نسل. بعداً، در سال 2001، ما دوباره با یک بحران جهانی مواجه شدیم که مشخصه آن تضاد مشابهی بین واقعیت‌های اقتصادی و مالی واقعی و مکتب مدرن مسلط کنونی اقتصاد کلان کینزی است، که فی نفسه در کوتاه مدت اشتباه نیست. با این حال، هنگامی که در طولانی مدت فراتر از حد کارآیی عادی خود استفاده می شود، ممکن است مانند قبل، مشکلات جدید و پیچیده تری ایجاد کند. کینز این را «رکود سکولار» نامید و فکر می‌کرد که تئوری و سیاست‌هایش آن را حل می‌کند، اما اکنون می‌بینیم که نشد! ذکر این نکته کافی است که سیاست پولی ایالات متحده طی ده ماه در سال 2001 دهها بار تغییر کرده است، اما روند اقتصاد تغییر نکرده است. 2001 (نگاه کنید به Boston Globe, 2001). با توجه به این شرایط، طرح این سوال که چیزی ناقص است، نه درست، مشروع است در خانه اقتصاد. در واقع، تقریباً تمام قرن بیستم تحت سلطه یک برهان بزرگ روش شناختی مشابه آنچه در علوم فیزیکی بود، بود. این یک تضاد باز بود و هنوز هم هست به این معنا که نتایج اقتصاد کلان مدرن با اقتصاد کلاسیک متناقض تلقی می شود. به عبارت دیگر، نتایج نهایی اقتصاد کلان جایگزین بهتری برای نتایج ارائه شده توسط اقتصاد کلاسیک در نظر گرفته می شود. به نظر می رسد موقعیت اقتصاد مدرن و کینزی به دلیل این واقعیت که در علوم فیزیکی - از نظر روش شناختی - وضعیت مشابهی وجود دارد، نسبتاً قوی است. در نتیجه، ما در اینجا با بحرانی در روش شناسی و منطق، «ملکه همه علوم»، به قول جان استوارت میل، سروکار داریم. کورت گودل (1931) سیگنالی داد که چیزی در خانه منطق مدرن، نمادین و ریاضی همانطور که در Principia Mathematica ارائه شده است (وایتهد و راسل، 1910) درست نیست. گودل با فرمول‌بندی اثبات ناقص بودن معروف خود، در واقع چیزی از اصل استدلال را حل نکرد. او فقط بدون شک نشان داد که عدم کاربرد منطق فرمالیستی مدرن به جایی نمی‌رسد مگر به بن‌بست، به بن‌بستی که بدیهی است امروز در آن هستیم، نه تنها در اقتصاد، بلکه در علوم فیزیکی و طبیعی. گودل مفهوم جدول جهت‌گیری را به‌عنوان تولژیک به کار نمی‌برد، و بنابراین، او تنها دلیلی ارائه کرد که ما نمی‌توانیم گزاره‌هایی از نوع Principia Mathematica را تأیید کنیم. او فاقد ابزاری بود که بداند سهم او در واقع فقط برای منطق مدرن و فرمالیستی شکل حقیقت معتبر است، اما نه منطق کلاسیک محتوای حقیقت یا هر منطق جدید آینده، که هم شکل حقیقت و هم محتوای حقیقت را به عنوان ترکیبی شامل می‌شود. ما سرانجام یک نوع منطق جدید و جامع تر را توسعه دادیم و به کار بردیم، در واقع یک ترکیب خاص بین منطق کلاسیک و مدرن که آن را «منطق یکپارچه» نامیدیم، سپس تصویر استدلال به طور اساسی تغییر کرد. نتایج اقتصاد مدرن و همچنین فیزیک مدرن متناقض نبودند، بلکه مکمل خواهران کلاسیک خود بودند. با یک منطق و روش شناسی، برهان بزرگ روش شناختی قرن بیستم حل شده است و امیدواریم برای همیشه. اما هشدار لازم است. Thewise Schumpeter می‌گفت: «کشف یک قاعده مفهومی جدید به اندازه کافی سخت است، اما گاهی اوقات سخت‌تر است که همتایان در این زمینه را متقاعد کنیم که واقعاً چیز جدید و ارزشمندی کشف کرده‌اید.» جزئیات بیشتر در مورد \"منطق یکپارچه\" را می توان در: Rugina، (1998، 2000) یافت. هنگامی که مفهوم جدید \"منطق یکپارچه\" به کار می رود، سایر مشکلات در اقتصاد در وضعیت مشابهی ظاهر می شوند. یک مکان منطقی که می‌توانیم منبع اصلی ایده‌ها و تفاسیر جدید را پیدا کنیم، سخنرانی‌های برندگان جایزه نوبل است. به همین دلیل است که تصمیم گرفتیم «پرولگومن 4: گفتگوی باز با برندگان جایزه نوبل در اقتصاد» را بنویسیم، با این دامنه: تلاش برای دقت (شواهد) منطقی و تجربی بیشتر در توسعه حال و آینده علم اقتصاد. در مرحله ارزیابی در طول گفتگو، ما یک استاندارد مرکب از 25 عنصر، یعنی مفاهیم و قضایا را انتخاب کردیم، جایی که فکر می‌کردیم مشکلی وجود دارد که باید به طور جزئی یا کامل حل شود. توضیح کامل استاندارد مرکب در مقدمه ای نسبتاً طولانی با عنوان «مشارکت جدید در علم اقتصاد» ارائه شده است. در واقع، استاندارد مرکب به دلیل ماهیت پیچیده موضوع درگیر طولانی است. با توجه به مقدمه، ممکن است توصیه عاقلانه لردکینز را به یاد بیاوریم که در سال 2002 مانند سال 1936 معتبر بود: ایده هایی که در اینجا بیان شده است. بنابراین به سختی بسیار ساده هستند و باید واضح باشند. مشکل، نه در ایده‌های جدید، بلکه در فرار از ایده‌های قدیمی است، که برای کسانی که مانند بسیاری از ما بزرگ شده‌اند، در هر گوشه‌ای از ذهن‌مان هستند (کینز، 1936). ما نمی توانیم این پیشگفتار را بدون ابراز تشکر از پروفسور Barrie ببندیم. پتمن، بارون بومبی، مدیر مؤسسه بین‌المللی اقتصاد اجتماعی، و لیدی مورین از بومبی، که ایده‌های جدید و روش‌های جدید را در مورد چگونگی حل مشکلات قدیمی و جدید درک و حمایت کردند. Aurelia Rugina، به خاطر علاقه‌های مستمر، مشاهدات و کمک‌های سرمقاله‌اش در تهیه این Prolegomena.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Prolegomena 4, in its own way, is a continuation of the previous trilogy withthe same title (1998, 2000 and 2001) but on a different platform and with itsparticular perspective. The previous trilogy attempted to present the essence ofa new, more complete system of economic, monetary, financial, social andpolitical order based on general stable equilibrium conditions.In Prolegomena 4 we enter a new territory of research, called “The History ofContemporary Economic Thought”, in the form of an open dialogue with NobelLaureates in Economics starting with 1969, specifically in their MemorialLecture delivered when they received the Prize in Economic Science, dedicatedto the memory of Alfred Nobel. During the Great Depression of the 1930s, we struggled through a globaleconomic crisis, characterized by an open conflict between the economic andfinancial realities of that time and the dominant classical economic science,which was not wrong per se but rather imperfect, unfinished business.Two generations later, in 2001, we are again faced with a global crisischaracterized by a similar conflict between the actual economic and financialrealities and the now dominant modern school of Keynesian macroeconomics,which per se is not wrong in the short run. However, when used in the long runbeyond its limit of normal efficiency, it may create, as it did, new, morecomplicated problems. Keynes called this “secular stagnation” and thoughtthat his theory and policies would solve it, but now we see that it did not! It isenough to mention that the monetary policy of the USA has been changed tentimes during ten months in 2001, yet the economy has not changed its course.Recently the National Bureau of Economic Research in the USA has announcedthat a recession had already begun in March, 2001 (see Boston Globe, 2001).In view of these conditions, it is legitimate to raise the question thatsomething is deficient, not in order, in the House of Economics. Indeed, almostthe whole of the twentieth century was dominated by a Great MethodologicalArgument similar to that in the physical sciences. It was, and still is, an openconflict in the sense that the results of modern macroeconomics are viewed asbeing contradictory to classical economics. In other words, the final results ofmacroeconomics are considered to be a better substitute for the results given byclassical economics. The position of modern, Keynesian economics appears tobe rather strong because of the fact that in the physical sciences – speakingmethodologically – there is a similar situation. Consequently, we are dealinghere with a crisis in methodology and in logic, “the queen of all sciences”, asJohn Stuart Mill called it. Kurt Go¨del (1931) gave a signal that something was not in order in the houseof modern, symbolic, mathematic logic as presented in Principia Mathematica(Whitehead and Russell, 1910). Go¨del, by formulating his now famous incompleteness-proof, actually did not solve anything from the substance of theargument. He only showed beyond doubt that modern formalist logic inapplication leads nowhere but to a dead end, to an impasse in which obviouslywe find ourselves today, not only in economics but in physical, natural sciencesas well. Go¨del did not have the concept of the orientation table as applied also tologic, and, therefore, he provided only the proof that we are unable to confirmor to negate propositions of the Principia Mathematica type. He lacked the toolsto see that his contribution actually was valid only for modern, formalist logicof truth-form but not classical logic of truth-content or any new logic of thefuture, which includes both truth-form and truth-content as a synthesis.When we finally developed and applied a new, more comprehensive type oflogic, actually a sui generis synthesis between classical and modern logic whichwe called “Integrated Logic”, then the picture of the argument changedradically. The results of modern economics as well as modern physics were notcontradictory but rather complementary to their classical sisters. By one strokein logic and methodology, the Great Methodological Argument of the twentiethcentury has been solved, and we hope forever. But a warning is necessary. Thewise Schumpeter used to say: “It is hard enough to discover a new concept ortheorem, but sometimes it is even more difficult to convince the peers in thefield that indeed you have discovered something new and valuable.” Moredetail about “Integrated Logic” can be found in: Rugina, (1998, 2000).Other problems in economics appear in a similar situation when the newconcept of “Integrated Logic” is applied. A logical place where we can find anoriginal source of new ideas and interpretations is in the lectures delivered byrecipients of the Nobel Prize. This is why we decided to write “Prolegomena 4:An Open Dialogue with Nobel Laureates in Economics”, with the scope: thequest for more logical and empirical precision (evidence) in the present andfuture development of the economic science. In point of evaluation during the dialogue, we chose a composite standardformed of 25 elements, i.e. concepts and theorems, where we thought there is aproblem to be solved, partially or totally. The full clarification of the compositestandard is provided in a rather long Introduction, entitled “New contributionsto the science of economics”. Indeed, the composite standard is long because ofthe complex nature of the subject matter involved.With regard to the Introduction, we may recall the wise advice of LordKeynes, which is as valid in 2002 as it was in 1936:The ideas which are here expressed so laboriously are extremely simple and should beobvious. The difficulty lies, not in the new ideas, but in escaping from the old ones, whichramify, for those brought up as most of us have been, into every corner of our mind (Keynes,1936). We cannot close this Preface without expressing our thanks to Professor Barrie0. Pettman, Baron of Bombie, Director of the International Institute of Social Economics, and Lady Maureen of Bombie, who understood and supported newideas and new methods of how to solve old and new problems.Not less significant are the thanks to my life partner, Irene Aurelia Rugina,for her continuous interests, observations and editorial help in the preparationof this Prolegomena 4. Anghel N. Rugina Previously published in: International Journal of Social Economics, Volume 30, Number 4, 2003





نظرات کاربران