Progress in Solar-Terrestrial Physics: Fifth International Symposium held at Ottawa, Canada, May 1982

فیزیک خورشیدی-زمینی: مطالعه جدیدترین فیزیک خورشیدی-زمینی مرزی بشر (STP) 100 سال است که وجود داشته است. با این حال، تنها زمانی به عنوان یک رشته علمی تحت این نام شناخته شد که حوزه فیزیکی مورد مطالعه توسط STP برای مشاهده و اندازه‌گیری درجا توسط انسان یا ابزارهای ساخت بشر در دسترس قرار گرفت. در واقع، این STP بود که نیروی محرکه علمی اولیه را برای پرتاب دستگاه های ساخته شده توسط انسان به فضای فرازمینی در طول سال بین المللی ژئوفیزیک فراهم کرد - البته با کمک انگیزه ژنتیکی انسان ها برای گسترش مرزهای دانش، نفوذ و خود. تسلط ما ممکن است STP را به عنوان رشته ای تعریف کنیم که به اجزای متغیر انتشارات هسته ای و الکترومغناطیسی خورشیدی، فرآیندهای فیزیکی حاکم بر منابع و انتشار آنها در فضای بین سیاره ای، و فرآیندهای فیزیکی-شیمیایی مربوط به تعامل آنها با زمین و سایر اجرام در بین سیاره ها می پردازد. فضا. بیشتر STP با جریان‌های گازی کاملاً یا جزئی یونیزه‌شده و انرژی، تکانه و انتقال جرم مرتبط در چیزی که اکنون به عنوان یک سیستم منفرد متشکل از بخش‌های متمایز اما به شدت متقابل به نظر می‌رسد، سروکار دارد که از فوتوسفر به بیرون تا محدوده هلیوپوز می‌رسد. سیارات و دیگر اجرام منظومه شمسی را در بر می گیرد و در عمق 6 جو زمین فرو می رود.

Solar-Terrestrial Physics: The Study of Mankind's Newest Frontier Solar-Terrestrial Physics (STP) has been around for 100 years. However, it only became known as a scientific discipline under that name when the physical domain studied by STP became accessible to in situ observation and measurement by man or man-made instruments. Indeed, it was STP that provided the initial scientific driving force for the launching of man-made devices into extra-terrestrial space during the International Geophysical Year - aided of course by the genetically engrained drive of humans to expand their frontiers of knowledge, influence and dominance. We may define STP as the discipline dealing with the variable components of solar corpuscular and electromagnetic emissions, the physical processes governing their sources and their propagation through interplanetary space, and the physical-chemical processes related to their interaction with the Earth and other bodies in interplanetary space. Much of STP deals with fully-or partially-ionized gas flows and related energy, momentum and mass transfer in what now appears as one single system made up of distinct but strongly interacting parts, reaching from the photosphere out to the confines of the heliopause, engulfing planets and other solar system bodies, and dipping deep into 6 the Earth's atmosphere.