دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: برنامه نويسي ویرایش: نویسندگان: Joelle Neulander سری: ISBN (شابک) : 0807134945, 9780807134948 ناشر: سال نشر: 2010 تعداد صفحات: 255 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Programming National Identity: The Culture of Radio in 1930s France به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب برنامه نویسی هویت ملی: فرهنگ رادیو در دهه 1930 فرانسه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
رادیو یک رسانه جدید و قدرتمند در فرانسه در دهه 1930 ارائه کرد. مخاطبان متعهد با برنامه های ایستگاه های خود ارتباط داشتند و مشتاقانه به آن پاسخ می دادند و به رادیو به عنوان منبع سرگرمی روزانه، اخبار و اطلاعات دیگر تکیه می کردند. در فضای راحت و امن خانه، فرهنگ صوتی حاکم بود. جوئل نولاندر در برنامهنویسی هویت ملی، ظهور رادیو را بهعنوان شکل اصلی فرهنگ تودهای در فرانسه بین دو جنگ بررسی میکند و رابطه پیچیده بین رادیو، جنسیت و فرهنگ مصرفکننده را بررسی میکند. او نشان میدهد که برنامههای رادیویی فرانسه در عین حال که ماهیت سرگرمکننده و ساختار روایت دارند، بر اساس یک ایدهآل محافظهکارانه سیاسی و اجتماعی شکل گرفته است. در سالهای اولیه رادیو، فرانسه تنها کشور غربی بود - به غیر از استرالیا - که ایستگاههای رادیویی خصوصی و عمومی داشت. صاحبان ایستگاه های تجاری با تکیه بر ایده های سنتی در مورد هویت فرانسوی، خانواده و پیوندهای اجتماعی، مخاطبان و بازارهایی را از میان گروه پراکنده ای از علاقه مندان رادیو ایجاد کردند. در همین حال، ایستگاههای دولتی سعی کردند سازش غیرممکنی را ایجاد کنند و سرگرمیهای غیرسیاسی مورد نظر شنوندگان را با برنامههای آموزشی که از دولت بر منافع خصوصی حمایت میکنند، متعادل کنند. رادیو به عنوان یک رسانه عمومی که در یک فضای خصوصی فعالیت می کند، به طور بالقوه می تواند از مرزهای جنسیتی و اجتماعی عادی عبور کند. برنامه نویسان پاسخ دادند، Neulander نشان می دهد که با محدود کردن محتوای پخش، فقط برنامه هایی را پخش می کند که برای یک خانه فرانسوی مناسب تشخیص داده می شود. بر این اساس، فرهنگ رادیویی از نقشهای جنسیتی هنجاری و مفاهیم سنتی خانواده حمایت میکرد. Neulander برنامهها و محتوای برنامههای رادیویی، از جمله نمایشنامهها و آهنگها را تجزیه و تحلیل میکند و توضیح میدهد که چگونه برنامهنویسان، دولتها، صاحبان ایستگاهها و شهروندان عادی بر سر آنچه که پخش میشد دعوا کردند. او نشان میدهد که در رادیو فرانسه، بهترین خانوادهها پدران شاغل، مادران خانهدار و پول در بانک داشتند. در واقع، برای شخصیتهای رادیویی، ثبات بورژوازی پیشنیاز خوشبختی بود و شخصیتهایی که با ایدهآل سازگاری نداشتند، اغلب بهعنوان نمونههای بد عمل میکردند. اگرچه جبهه مردمی جناح چپ، دولت فرانسه را در اواخر دهه 1930 کنترل میکرد، رادیو دولتی و خصوصی طبقه کارگر را به صورت منفی تصویر میکردند - معمولاً بهعنوان شخصیتهای بدخواه یا جنایتکار. در واقع، موریس شوالیه، که امروزه بیشتر به خاطر حرفه سینماییاش شناخته میشود، برای اولین بار تصویر پلیبوی طبقه کارگر خود را در رادیو دهه 1930 پرورش داد و هنرمند افسانهای رادیویی ادیت پیاف با خواندن داستانهای غمانگیز روسپیها به شهرت رسید. نولاندر همچنین موضع دوسوگرای رادیو فرانسه را در قبال دنیای استعماری که در نمایشنامهها و آهنگهای بسیاری به نمایش گذاشته میشود، بررسی میکند. مستعمرات تهدیدی برای خانواده و خانه سنتی پدرسالار فرانسوی بودند، بنابراین پخشکنندهها آنها را بهعنوان فضاهای بیگانه و اغلب خطرناک تصور میکردند. با این حال، آهنگهای عاشقانهای که فرانسویها از آنهای عجیب و غریب استفاده میکردند، مانند تینو روسی، بسیار محبوب بودند. اولین اثر به زبان انگلیسی در مورد رادیو فرانسه بین جنگها، برنامهنویسی هویت ملی، تداوم مفاهیم محافظهکارانه خانواده و ملت را نشان میدهد که لیبرال دموکراسی شکست خورده جبهه مردمی در پایان جمهوری سوم را به چالش میکشید.
Radio provided a new and powerful medium in1930s France. Devoted audiences related to and responded avidly to their stations' programming and relied on radio as a source of daily entertainment, news, and other information. Within the comfortable, secure space of the home, audio culture reigned supreme. In Programming National Identity, Joelle Neulander examines the rise of radio as a principal form of mass culture in interwar France, exploring the intricate relationship between radio, gender, and consumer culture. She shows that, while entertaining in nature and narrative in structure, French radio programming was grounded in a politically and socially conservative ideal. In the early years of radio, France was the only Western nation--apart from Australia--to have both private and public radio stations. Commercial station owners created audiences and markets from a scattered group of radio enthusiasts, relying on traditional ideas about French identity, family, and community ties. Meanwhile, the government-run stations tried to hew an impossible compromise, balancing the nonpolitical entertainment that listeners desired with educational programs that supported state over private interests. As a public medium operating in a private space, radio could potentially cross normal gender and social boundaries. Programmers responded, Neulander shows, by restricting broadcast content, airing only programs deemed appropriate for a proper French home. Accordingly, radio culture espoused normative gender roles and traditional notions of the family. Neulander analyzes radio program schedules and content, including plays and songs, and explains how programmers, governments, station owners, and average citizens fought over what was aired. On French radio, she shows, the best families had working fathers, homemaking mothers, and money in the bank. Indeed, for radio characters, bourgeois stability proved a prerequisite for happiness, and characters who did not fit the ideal often served as bad examples. Although the left-wing Popular Front controlled the French government during the late 1930s, both public and private radio portrayed the working class negatively--usually as buffoons or criminal characters. Indeed, Maurice Chevalier, better known today for his film career, first cultivated his working-class playboy image on 1930s radio and legendary radio artist Edith Piaf rose to fame singing tragic tales of prostitutes. Neulander also examines French radio's ambivalent stance toward the colonial world featured in so many plays and songs. The colonies represented a perceived threat to the traditional French patriarchal family and home, so broadcasters stereotyped them as alien, often perilous spaces. Yet love songs by French-perceived exotic types like Tino Rossi proved wildly popular. The first work in English about interwar French radio, Programming National Identity reveals the persistence of conservative notions of family and nation that challenged the failing liberal democracy of the Popular Front at the end of the Third Republic.