Programming Methodology

نیمه دوم قرن بیستم شاهد افزایش شگفت انگیزی در قدرت محاسباتی بود. امروزه رایانه‌ها به طرز باورنکردنی سریع‌تر از گذشته هستند، حافظه بیشتری دارند، می‌توانند به طور معمول با ماشین‌های راه دور در سراسر جهان ارتباط برقرار کنند - و می‌توانند روی دسکتاپ قرار بگیرند. اما، علیرغم این پیشرفت چشمگیر، هوس‌بازی برنامه‌های مودم و انتظارات کاربران هنوز هم فناوری را به حداکثر می‌رساند. همانطور که مهندسان سخت‌افزار ماشین‌های قوی‌تر می‌سازند، نرم‌افزار نیز باید پیچیده‌تر شود تا بتواند به آن ادامه دهد. پروژه های برنامه نویسی در مقیاس متوسط ​​تا بزرگ به تیم هایی از افراد نیاز دارند تا همه چیز را در یک بازه زمانی قابل قبول جمع آوری کنند. این سؤال که چگونه برنامه نویسان وظایف خود را درک می کنند و چگونه با همکاران خود برای رسیدن به هدف کلی هماهنگ می شوند، یک نگرانی عمده است. بدون این درک، درک پتانسیل تجاری سخت افزار محاسباتی امروزی ما عملا غیرممکن خواهد بود. این که برنامه نویسی توانسته همگام با پیشرفت های چشمگیر در سخت افزار باشد، به دلیل پیشرفت های مشابه در اصول طراحی، ساخت و سازماندهی برنامه هاست. کارآمدی این روش‌ها و اصول به خودی خود صحبت می‌کند - فناوری رایانه فراگیر است - اما حتی گویاتر این است که آنها شروع به بازخورد و تأثیرگذاری بر طراحی سخت‌افزار می‌کنند. مطالعه چنین روش‌هایی را روش‌شناسی برنامه‌نویسی می‌نامند که موضوعات آن شامل مدل‌سازی سیستم و دامنه، همزمانی، شی‌گرایی، مشخصات برنامه و اعتبارسنجی است. این موضوع این مجموعه است.

The second half of the twentieth century saw an astonishing increase in computing power; today computers are unbelievably faster than they used to be, they have more memory, they can communicate routinely with remote machines all over the world - and they can fit on a desktop. But, despite this remarkable progress, the voracity of modem applications and user expectations still pushes technology right to the limit. As hardware engineers build ever-more-powerful machines, so too must software become more sophisticated to keep up. Medium- to large-scale programming projects need teams of people to pull everything together in an acceptable timescale. The question of how pro gram­ mers understand their own tasks, and how they fit together with those of their colleagues to achieve the overall goal, is a major concern. Without that under­ standing it would be practically impossible to realise the commercial potential of our present-day computing hardware. That programming has been able to keep pace with the formidable advances in hardware is due to the similarly formidable advances in the principles for design, construction and organisation of programs. The efficacy of these methods and principles speaks for itself - computer technology is all-pervasive - but even more telling is that they are beginning to feed back and inftuence hardware design as weIl. The study of such methods is called programming methodology, whose topics range over system-and domain-modelling, concurrency, object orientation, program specification and validation. That is the theme of this collection.