Production of Ethanol from Sugarcane in Brazil: From State Intervention to a Free Market

موفقیت برزیل در تولید و استفاده در مقیاس بزرگ از اتانول سوختی به طور گسترده توسط سایر کشورهای علاقه مند به اتخاذ سیاست های طراحی شده برای تشویق استفاده از سوخت های زیستی مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این زمینه، سؤالات خاصی مطرح می شود: آیا تجربه برزیل می تواند در کشورهای دیگر تکرار شود؟ چه شرایطی باعث ایجاد Proálcool برزیل شد (برنامه ملی اتانول و چه درس هایی می توان آموخت؟ برای بررسی این مسائل، درک عملکرد بازارهای کلیدی و به هم پیوسته (آنهایی که برای نیشکر، شکر و اتانول هستند) مهم است. دو شرط اصلی ایجاد Proálcool را امکان پذیر کرد: تولید قوی نیشکر و شکر (که به شدت توسط دولت تنظیم می شد و مقررات متعددی را که در آن زمان وجود داشت اعمال می کرد) و رژیم نظامی موجود در آن زمان که اختیارات تصمیم گیری و اجرای آن کاملاً گسترده بود، انجام اقدامات لازم را تسهیل می کرد و همچنین هماهنگی فعالیت های ذینفعان و بخش های مختلف را تسهیل می کرد. کتاب درک عملکرد زنجیره تامین نیشکر در برزیل را نه تنها در مرحله مداخله دولت بلکه در سال‌های اخیر (در محیط بازار آزاد) افزایش می‌دهد. درس‌های مثبت و منفی به‌دست‌آمده از تجربه برزیل می‌تواند به تأمل و توسعه روش‌های جایگزین تولید سوخت زیستی در کشورهای دیگر کمک کند و این کتاب را برای محققان و سیاست‌گذاران مرتبط با سوخت زیستی و منابع تجدیدپذیر و همچنین مورد توجه قرار دهد. توسعه اقتصادی.

The success of Brazil in the large-scale production and use of fuel ethanol has been widely discussed and analyzed by other countries interested in adopting policies designed to encourage the use of biofuels. Within this context, certain questions arise: Could the Brazilian experience be replicated in other countries? What were the conditions that enabled the creation of the Brazilian Proálcool (National Ethanol Program and what lessons can be learned? To examine these issues, it is important to understand the functioning of the key, interconnected markets (those for sugarcane, sugar and ethanol), which, from their inception, were the objects of extensive government intervention until 1999. Two main conditions enabled the creation of Proálcool: robust production of sugarcane and sugar (tightly regulated by the government, which applied the numerous regulations then in place); and the military regime that was in place at the time, whose decision-making and enforcement powers were quite broad, facilitating the carrying out of the necessary actions, as well as making it easier to coordinate the activities of the various stakeholders and sectors involved. This book increases understanding of the functioning of the sugarcane supply chain in Brazil, not only during the phase of government intervention but also in recent years (in the free-market environment). The lessons, positive and negative, gleaned from the Brazilian experience can contribute to reflection on and the development of alternative modalities of biofuel production in other countries, making the book of interest to scholars and policy-makers concerned with biofuel and renewable resources as well as economic development.