Processes, Beliefs, and Questions: Essays on Formal Semantics of Natural Language and Natural Language Processing

بخش اول در سال 1972، دونالد دیویسون و گیلبرت هانان در مقدمه‌ای بر جلد Semantics of Natural Language نوشتند: «موفقیت زبان‌شناسی در تلقی زبان‌های طبیعی به‌عنوان نظام‌های نحوی رسمی، علاقه تعدادی از زبان‌شناسان را برانگیخته است. توسعه موازی یا مرتبط معناشناسی. اکثر فیلسوفان و منطق‌دانان به‌طور کاملاً مستقل، اخیراً روش‌های معنایی رسمی را به طور فزاینده‌ای مانند زبان‌های طبیعی در ساختارهایی به کار می‌برند. در حالی که تفاوت‌ها در آموزش، روش و واژگان تمایل دارند این واقعیت را پنهان کنند، فیلسوفان و زبان‌شناسان به نظر می‌رسد که بر روی مجموعه‌ای از مشکلات مرتبط با یکدیگر همگرایی دارند. «دیویدسون و هارمن خواستار گفتگوی بین‌رشته‌ای زبان‌شناسان، فیلسوفان و منطق‌دانان درباره معناشناسی زبان طبیعی شدند، و در طول ده سال گذشته چنین اقدامی بسیار مثمر ثمر بوده است. . به لطف تلاش مشترک در این چندین زمینه، دهه گذشته پیشرفت چشمگیری در درک ما از معناشناسی زبان طبیعی ایجاد کرده است. این کار در مورد معناشناسی به طور معمول توجه کمی به جنبه های روانشناختی معنا داشته است. بنابراین، روانشناسان یا دانشمندان رایانه ای که روی هوش مصنوعی کار می کنند برای پیوستن به نیروها در معرفی تأثیرگذار Semantics of Natural Language دعوت نشدند. بدون شک احساس می‌شد که در حالی که جنبه‌های روان‌شناختی زبان به خودی خود مهم هستند، با دغدغه‌های معنایی فوری ما مرتبط نیستند. در چند سال اخیر، چندین زبان شناس و منطق دان مفروضات اساسی ضد روانشناختی زیربنای نظریه پردازی آنها را زیر سوال برده اند.

SECTION I In 1972, Donald Davison and Gilbert Hannan wrote in the introduction to the volume Semantics of Natural Language: "The success of linguistics in treating natural languages as formal ~yntactic systems has aroused the interest of a number of linguists in a parallel or related development of semantics. For the most part quite independently, many philosophers and logicians have recently been applying formal semantic methods to structures increasingly like natural languages. While differences in training, method and vocabulary tend to veil the fact, philosophers and linguists are converging, it seems, on a common set of interrelated problems. " Davidson and Harman called for an interdisciplinary dialogue of linguists, philosophers and logicians on the semantics of natural language, and during the last ten years such an enterprise has proved extremely fruitful. Thanks to the cooperative effort in these several fields, the last decade has brought about striking progress in our understanding of the semantics of natural language. This work on semantics has typically paid little attention to psychological aspects of meaning. Thus, psychologists or computer scientists working on artificial intelligence were not invited to join the forces in the influential introduction of Semantics of Natural Language. No doubt it was felt that while psychological aspects of language are important in their own right, they are not relevant to our immediate semantic concerns. In the last few years, several linguists and logicians have come to question the fundamental anti-psychological assumptions underlying their theorizing.