Problems in Service Life Prediction of Building and Construction Materials

تخریب، واکنش شیمیایی/فیزیکی مصالح ساختمانی و ساختمانی که در معرض محیط‌های حین خدمت قرار می‌گیرند، باید قبل از نصب در سازه‌ها پیش‌بینی شود تا مصالح به طور مؤثر انتخاب، استفاده و نگهداری شوند. این ارزیابی‌ها از تخریب مواد مستلزم آن است که روش‌هایی برای کمک به پیش‌بینی عمر مفید موجود باشد. اهداف علم مصالح ساختمانی عبارتند از: الف) مشخص کردن و طبقه بندی مواد، ب) پیش بینی، ترجیحاً به معنای ریاضی، پاسخ مواد یا اجزاء شامل طول عمر مورد انتظار، و ج) ایجاد بهبود در پاسخ مواد از طریق بهبود در طراحی، فرمولاسیون، پردازش یا مشخصات. برای مصالح ساختمانی و ساختمانی، پیشرفت مستمر به سمت هدف (الف) صورت گرفته است، اما پیشرفت کمی به سمت اهداف (ب) و (ج) صورت گرفته است. از این میان، به نظر می‌رسد که پیش‌بینی ریاضی عمر مفید از اهمیت بیشتری برخوردار باشد، زیرا اگر بتوان رویکردها یا مدل‌های عمومی با کاربرد در طیف وسیعی از مصالح ساختمانی و ساختمانی را شناسایی کرد، دسته‌بندی، انتخاب، استفاده و بهبود مصالح. می تواند به صورت سیستماتیک پیش برود. محققان فن‌آوری‌های پیشرفته، مانند هوافضا، هسته‌ای، الکترونیک و پزشکی، ظاهراً در پاسخ به نیاز به پیش‌بینی قابل اعتماد عمر مفید، موفق‌تر از محققان در فناوری ساخت و ساز بوده‌اند.

Degradation, the chemical/physical response of building and con­ struction materials exposed to in-service environments, must be predicted prior to their installation in structures if materials are to be effectively selected, used and maintained. These assessments of materials degradation require that methods be available to aid prediction of service life. The objectives of building materials science are a) to charac­ terize and categorize materials, b) to predict, preferably in a mathematical sense, material or component response including expected service life, and c) to make improvements in material response through improvements in design, formulation, processing or specification. For building and construction materials, continued progress has been made towards objective (a), but little progress has been made towards objectives (b) and (c). Of these, the mathematical prediction of service life appears to be of greater importance, because, if general approaches or models having application to a wide range of building and construction materials can be identi­ fied, then the categorization, selection, use and improvement of materials can proceed in a systematic manner. Researchers in advanced technologies, such as aerospace, nuclear, electronics and medicine, have apparently been more successful than researchers in building and construction technology in responding to the need for reliable predictions of service life.