Probing Galaxy Evolution by Unveiling the Structure of Massive Galaxies Across Cosmic Time and in Diverse Environments

این پایان نامه که جایزه سفر راجر داکسی را به انجمن نجوم آمریکا (AAS) اعطا کرده است، و با پیشگفتاری توسط استاد راهنمای پایان نامه پروفسور شاردا جوجی در دانشگاه تگزاس در آستین، یکی از مشکلات برجسته اصلی در نجوم برون کهکشانی را مورد بحث قرار می دهد: چگونه کهکشان ها شکل می گیرند و تکامل می یابند کهکشان ها از دو نوع ساختار اساسی تشکیل شده اند: دیسک های پشتیبان چرخشی و ساختارهای کروی/سه محوری که توسط حرکات تصادفی ستاره ها پشتیبانی می شوند. درک تعادل بین این اجزای کهکشانی برای درک اهمیت نسبی مکانیسم‌های مختلف (برخورد کهکشانی، تجمع گاز و فرآیندهای سکولار داخلی) که کهکشان‌ها را جمع و شکل می‌دهند، حیاتی است. با استفاده از تصویربرداری پانکروماتیک از برخی از بزرگترین و عمیق‌ترین بررسی‌های کهکشانی مبتنی بر فضا، یک سرشماری تجربی از ساختار کهکشان‌ها برای کهکشان‌ها در دوره‌های کیهانی مختلف و در محیط‌هایی با چگالی تعداد کهکشان‌های کم تا بسیار بالا ساخته شده است. یک نتیجه مهم از این کار این است که ساختارهای دیسک در کهکشان های عظیم بسیار بیشتر از آنچه قبلا تصور می شد رایج است. چالش‌های مرتبط با مدل‌های نظری معاصر شکل‌گیری کهکشان‌ها مورد بحث قرار می‌گیرد. روش تجزیه ساختاری کهکشان به طور کامل بررسی می شود زیرا برای مطالعات آینده ساختار کهکشان با استفاده از امکانات نسل بعدی، مانند تلسکوپ فضایی جیمز وب و تلسکوپ غول پیکر ماژلان زمینی با اپتیک تطبیقی ​​مرتبط است.

Awarded the American Astronomical Society (AAS) Rodger Doxsey Travel Prize, and with a foreword by thesis supervisor Professor Shardha Jogee at the University of Texas at Austin, this thesis discusses one of the primary outstanding problems in extragalactic astronomy: how galaxies form and evolve. Galaxies consist of two fundamental kinds of structure: rotationally supported disks and spheroidal/triaxial structures supported by random stellar motions. Understanding the balance between these galaxy components is vital to comprehending the relative importance of the different mechanisms (galaxy collisions, gas accretion and internal secular processes) that assemble and shape galaxies. Using panchromatic imaging from some of the largest and deepest space-based galaxy surveys, an empirical census of galaxy structure is made for galaxies at different cosmic epochs and in environments spanning low to extremely high galaxy number densities. An important result of this work is that disk structures are far more prevalent in massive galaxies than previously thought. The associated challenges raised for contemporary theoretical models of galaxy formation are discussed. The method of galaxy structural decomposition is treated thoroughly since it is relevant for future studies of galaxy structure using next-generation facilities, like the James Webb Space Telescope and the ground-based Giant Magellan Telescope with adaptive optics.