Privacy in Statistical Databases: UNESCO Chair in Data Privacy, International Conference, PSD 2010, Corfu, Greece, September 22-24, 2010. Proceedings

حریم خصوصی در پایگاه‌های داده‌های آماری رشته‌ای است که هدف آن ارائه راهکارهایی بین تقاضای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و شرکتی برای اطلاعات دقیق، و الزام قانونی و اخلاقی برای حفاظت از حریم خصوصی طرف‌های مختلف درگیر است. این طرف‌ها پاسخ دهندگان (افراد و شرکت‌هایی هستند که سوابق پایگاه‌داده به آن‌ها اشاره می‌کند)، اپراتورهای داده (سازمان‌هایی که برای جمع‌آوری داده‌ها پول خرج می‌کنند) و کاربران (کسانی که از پایگاه داده یا موتور جستجو پرس و جو می‌کنند، که می‌خواهند پرس و جوهایی برای محرمانه ماندن). فراتر از قانون و اخلاق، دلایل عملی نیز برای آژانس‌ها و شرکت‌های جمع‌آوری داده وجود دارد که روی حریم خصوصی پاسخ‌دهنده سرمایه‌گذاری کنند: اگر تک تک پاسخ‌دهندگان احساس کنند حریم خصوصی خود تضمین شده است، احتمالاً پاسخ‌های دقیق‌تری ارائه می‌کنند. حفظ حریم خصوصی مالک داده ها در درجه اول به دلیل ملاحظات عملی است: اگر یک شرکت داده ها را با هزینه خود جمع آوری کند، ممکن است بخواهد نشت آن داده ها را به سایر شرکت ها (حتی برای آنهایی که بهره برداری مشترک از داده ها با آنها برنامه ریزی شده است) به حداقل برساند. در نهایت، حریم خصوصی کاربر منجر به افزایش رضایت کاربر می شود، حتی اگر ممکن است توانایی مالک پایگاه داده را برای کاربران حرفه ای کاهش دهد. حداقل دو سنت در خصوص حریم خصوصی پایگاه داده آماری وجود دارد که هر دو در دهه 1970 آغاز شدند: اولین مورد از آمارهای رسمی ناشی می شود، جایی که این رشته به عنوان کنترل افشای آماری (SDC) نیز شناخته می شود، و دومی از علم کامپیوتر و فناوری پایگاه داده سرچشمه می گیرد. در آمارهای رسمی، نگرانی اساسی حفظ حریم خصوصی پاسخ دهندگان است. در علوم کامپیوتر، حرکت اولیه نیز حریم خصوصی پاسخگو بود، اما از سال 2000 به بعد، توجه فزاینده ای به حریم خصوصی مالک (داده کاوی با حفظ حریم خصوصی) و حریم خصوصی کاربر (بازیابی اطلاعات خصوصی) معطوف شد.

Privacy in statistical databases is a discipline whose purpose is to provide so- tionstothetensionbetweenthesocial,political,economicandcorporatedemand for accurate information, and the legal and ethical obligation to protect the p- vacy of the various parties involved. Those parties are the respondents (the individuals and enterprises to which the database records refer), the data o- ers (those organizations spending money in data collection) and the users (the ones querying the database or the search engine, who would like their queries to stay con?dential). Beyond law and ethics, there are also practical reasons for data-collecting agencies and corporations to invest in respondent privacy: if individual respondents feel their privacy guaranteed, they are likely to provide moreaccurateresponses. Data ownerprivacyis primarilymotivatedbypractical considerations: if an enterprise collects data at its own expense, it may wish to minimize leakage of those data to other enterprises (even to those with whom joint data exploitation is planned). Finally, user privacy results in increaseduser satisfaction, even if it may curtail the ability of the database owner to pro?le users. Thereareatleasttwotraditionsinstatisticaldatabaseprivacy,bothofwhich started in the 1970s: the ?rst one stems from o?cial statistics, where the dis- pline is also known as statistical disclosure control (SDC), and the second one originates from computer science and database technology. In o?cial statistics, the basic concern is respondent privacy. In computer science, the initial mo- vation was also respondent privacy but, from 2000 onwards, growing attention has been devoted to owner privacy (privacy-preserving data mining) and user privacy (private informationretrieval).