Principles of Gynaecological Surgery

مدت‌هاست که احساس می‌کردم آموزش‌های زنان و زایمان موجود برای ثبت‌کنندگان فاقد آشنایی و درک اصول اولیه جراحی است. این ناشی از چندین عامل است. اولاً، جدایی تاریخی زنان از جراحی عمومی که منجر به توسعه ما به عنوان یک تخصص مستقل شد (و ویکتور بانی زمانی که با تشکیل کالج متخصصان زنان و زایمان به عنوان یک بدنه مجزا از کالج جراحان مخالفت کرد، به ضرر ما پیش بینی کرد). . ثانیاً، پیشرفت گسترده در مدیریت پزشکی بسیاری از بیماری‌های زنان، عمل جراحی را کسل‌کننده و یک روال روزانه بدون چون و چرا با دستورالعمل‌های جراحی کم یا بدون آموزش برای بسیاری از کارکنان جوان تبدیل کرده است. ثالثاً، ورود تخصص های فوق تخصصی این امر را تشدید کرده است، زیرا جراحی پیچیده ممکن است توسط متخصص زنان و زایمان ارجاع داده شود. در نهایت، گرایش به تحصیل بیشتر به سمت نوشتن MD به جای گرفتن مدرک FRCS. استدلال های موافق و مخالف در سرمقاله ای در مجله بریتانیایی زنان و زایمان (1983) بیان شد که بعداً در مکاتبات بعدی مورد بررسی قرار گرفت. آن سرمقاله همراه با دشواری یافتن مقالات به روز در زمینه اصول جراحی در یک جلد، کاتالیزور این کتاب بود. با کمک همکارانی از رشته‌های دیگر، تلاش کرده‌ام پیشرفت‌های اخیر را در کنار عمل زنان و زایمان مدرن ارائه دهم.

For a long time I have felt that the present gynaecological training for registrars lacked familiarisation and understanding of the basic principles of surgery. This is due to several factors. Firstly, the historical separation of gynaecology from general surgery which led to our development as an independent speciality (and which Victor Bonney foretold to our detriment when he opposed the formation of the College of Obstetricians and Gynaecologists as a separate body from the College of Surgeons). Secondly, a vast improvement in medical management of many gynaecological conditions has made surgical practice dull and an unquestioning daily routine with little or no surgical instruction for many junior staff. Thirdly, the arrival of subspecialisation has exacerbated this, as complicated surgery may be referred out by the general gynaecologist. Finally, the trend in further education towards writing an MD rather than taking an FRCS degree. The arguments for and against were set out in an editorial in the British Journal of Obstetrics and Gynaecology (1983), later taken to task in the ensuing correspondence. That editorial. together with the difficulty in finding up-to-date articles on surgical principles in one volume, were the catalysts for this book. With the help of colleagues from other disciplines, I have attempted to present recent advances side-by-side with modern-day gynaecological practice.