Primates in Fragments: Ecology and Conservation

این جلد در ابتدا از سمپوزیومی به همین نام ارائه شده در کنگره هجدهم انجمن بین المللی نخستی شناسی در آدلاید ایجاد شد. استرالیای جنوبی. 6-12 ژانویه 2000. بسیاری از نویسندگانی که به این متن کمک کرده اند نتوانستند در سمپوزیوم شرکت کنند. بنابراین این به وسیله دیگری برای رشته به سرعت در حال رشد علم تکه تکه شدن در میان نخستی شناسان تبدیل شده است. تکه تکه شدن به سرعت به حوزه ای جدا از اکولوژی عمومی تبدیل شده است. که بر شدت این وضعیت تاکید می کند زیرا ما به عنوان یک سیاره به سرعت در حال از دست دادن زیستگاه های مختلف به دلیل اختلالات انسانی هستیم. گرفتن اکولوژیست به ویژه نخستی شناسان اعتراف به اینکه آنها به صورت تکه تکه مطالعه می کنند آسان نیست. در زمینه نخستی شناسی. یکی خیلی چیزها را مطالعه می کند اما به ندرت آن چیزها (ژنتیک، رفتار، پویایی جمعیت) به عنوان مطالعات در تقسیم بندی نامیده می شوند. بنا به دلایلی، «پریماتولوژیست‌های تکه تکه‌سازی» می‌ترسند که کار ما به‌نوعی «به‌اندازه کسانی که در زیستگاه‌های مستمر مطالعه می‌کنند» خوب نیست. ما نگران این هستیم که شاید سوژه‌های ما آن‌طور که «باید» با توجه به شرایط زیستگاه تکه تکه یا آشفته رفتارهای قوی نشان نمی‌دهند. یکی از همکارانم آشکارا اعلام کرد که در جنگل های تکه تکه کار نمی کند. که او صرفا رفتار را زمانی که مشخص بود مکان های مطالعه او مطالعه می کرد، مطالعه کرد. همه آنها زیستگاه ایزوله بود. تمایل ما برای اینکه فقط حلقه دیگری در زنجیره داده برای پستانداران وحشی باشیم آنقدر قوی است که ما را وادار می کند که نوع زیستگاه هایی را که در آنها کار می کنیم انکار کنیم.

This volume was created initially from a symposium of the same name presented at the International Primatological Society's XVIII Congress in Adelaide. South Australia. 6-12 January 2000. Many of the authors who have contributed to this text could not attend the symposium. so this has become another vehicle for the rapidly growing discipline of Fragmentation Science among primatologists. Fragmentation has quickly become a field separate from general ecology. which underscores the severity of the situation since we as a planet are rapidly losing habitat of all types to human disturbance. Getting ecologists. particularly primatologists. to admit that they study in fragments is not easy. In the field of primatology. one studies many things. but rarely do those things (genetics. behavior. population dynamics) get called out as studies in fragmentation. For some reason "fragmentation primatologists" fear that our work is somehow "not as good" as those who study in continuous habitat. We worry that perhaps our subjects are not demonstrating as robust behaviors as they "should" given fragmented or disturbed habitat conditions. I had a colleague openly state that she did not work in fragmented forests. that she merely studied behavior when it was clear that her study sites. everyone of them. was isolated habitat. Our desire to be just another link in the data chain for wild primates is so strong that it makes us deny what kinds of habitats we are working in. However.