Pricing Policies of Financial Intermediaries

هدف اصلی این مطالعه ایجاد چارچوبی است که رفتار واسطه‌های مالی و به‌طور دقیق‌تر، سیاست‌های قیمت‌گذاری آنها را توضیح می‌دهد. از آنجایی که واسطه گری مالی تجارت دارایی ها و بدهی های مالی است، از مفاهیم و مدل های توسعه یافته سنتی در امور مالی و اقتصاد استفاده می شود تا در نهایت نه تنها برای انتخاب بهینه نرخ های بهره، بلکه برای تنظیم مناسب و روش های حسابداری معقول تر، توصیه هایی ارائه شود. همچنین، پیامدهای اقتصادسنجی چسبندگی نرخ سپرده بررسی و به صورت تجربی بر روی داده‌های بلژیکی آزمایش می‌شوند. بدهی من به افراد زیادی در طول این سال ها افزایش یافته است و خوشحالم که متنی را چاپ می کنم و این فرصت را دارم که از کسانی که بسیار کمک کرده اند تشکر کنم. اول از همه، اجازه دهید از پروفسور ژاک درز، مدیر پایان نامه ام تشکر کنم. من از ژاک به خاطر تشویق‌ها، راهنمایی‌ها و بسیاری از بحث‌های محرک سپاسگزارم. من همچنین از اعضای هیئت داوران، پروفسورهای A. Jacquemin، A. Kervyn de Lettenhove، A. Lamfalussy، P. Reding و A. Siaens به خاطر نظرات خود در مورد پیش نویس های قبلی این نسخه تشکر می کنم. بحث و گفتگو با پروفسور پی. هاویت هنگام بازدید از مرکز تحقیقات عملیات و اقتصاد سنجی (C.O.R.E., Universite Catholique de Louvain) در سال 1979 کمک زیادی به درک من از اقتصاد تقسیم ریسک بین وام دهندگان و وام گیرندگان کرد. فیلیپ ژیل در انجام تخمین اقتصاد سنجی مشترک در فصل پنجم و پیشنهاد یک روش خوب برای ارائه نتایج بسیار مفید بوده است.

The primary purpose of this study is to develop a framework that will explain the behavior of financial intermediaries and, more precisely, their pricing policies. As financial intermediation is the business of financial assets and liabilities, use is made of concepts and models developed tradition­ ally in Finance and Economics to end up with recommendations not only for optimal choices of interest rates but also for proper regulation and more sensible accounting methods. Also, the econometric implications of deposit rates stickiness are examined and empirically tested on Belgian data. My debt to many people has been growing during these years and it is a great pleasure to print a text and have the opportunity to thank those who have been so helpful. First of all, let me thank Professor Jacques Dreze, my thesis director. I am grateful to Jacques for encouragments, guidance and so many stimulating discussions. I also thank the members of the Jury, Professors A. Jacquemin, A. Kervyn de Lettenhove, A. Lamfalussy, P. Reding and A. Siaens for comments on earlier drafts of the manuscript. Discussions with Professor P. Howitt while he was visiting the Center for Operations Research and Econometrics (C.O.R.E., Universite Catholique de Louvain) in 1979 have greatly contributed to my under­ standing of the economics of risk sharing between lenders and borrowers. Philippe Gille has been extremely helpful in carrying out the joint econometric estimation in Chapter Five and in suggesting a fine way to present the results.