Price and Product-Mix Decisions Under Different Cost Systems

فیلیپ پلانک این سوال را تجزیه و تحلیل می کند که چه چیزی باعث کیفیت سیستم های هزینه می شود و آیا کیفیت سیستم های هزینه مستقیماً و در بهترین حالت به طور مثبت با عملکرد شرکت ها مرتبط است. به عبارت دیگر، آیا ارزش سرمایه‌گذاری در سیستم‌های تخصیص هزینه پیچیده را دارد یا تنظیمات محیطی و/یا تولیدی وجود دارد که در آن سیستم‌های پیشرفته‌تر عملکرد مناسبی دارند. با استفاده از شبیه سازی، یک شرکت معیار (اولین بهترین راه حل) که به طور کامل هزینه را به محصولات تخصیص می دهد با شرکت هایی مقایسه می شود که طرح های تخصیص هزینه اکتشافی (راه حل دوم) را برای شناسایی شکاف سود ناشی از تصمیم گیری های مبتنی بر اطلاعات محدود اجرا می کنند. در این بحث، ایده چسبندگی هزینه ادغام شده است، در نتیجه یک رویکرد برنامه ریزی جدید را نشان می دهد.

Philipp Plank analyses the question, what drives the quality of cost-systems and is the quality of cost-systems directly and at best positively related to the firms’ performance. In other words, is it worth investing in complex cost allocation systems or are there environmental and/or production settings in which less enhanced systems perform adequately. Using simulations, a benchmark firm (first-best solution) perfectly allocating cost to products is compared to firms implementing heuristic cost-allocation schemes (second-best solution) to identify the profit gap resulting from decisions based on limited information. Into this discussion, the idea of cost-stickiness is integrated, thereby indicating a new planning approach.