Presumed Criminal: Black Youth and the Justice System in Postwar New York

بررسی شگفت‌آور جرم‌انگاری عمدی جوانان سیاه‌پوست از دهه 1930 تا امروز

تجارب جوانان سیاه‌پوست و سفیدپوست در سیستم قضایی امروز تفاوت فاحشی دارد. جوانان سیاه پوست نسبت به همسالان سفیدپوست خود مسن تر و کمتر معصوم هستند. وقتی صحبت از حبس به میان می‌آید، نژاد بر طبقات برتری می‌یابد، و حتی زمانی که جوانان سیاه‌پوست تجربیات خود را با مقامات سرطانی بیان می‌کنند، بسیاری از آمریکایی‌ها از نابرابری‌هایی که همچنان تحمل می‌کنند شگفت زده می‌شوند. در این کتاب افشاگرانه، کارل سادلر تاریخچه طولانی‌تری از سیاست‌ها و استراتژی‌هایی را که زندگی جوانان سیاه‌پوست را به طور نامحدود به سیستم قضایی متصل می‌کرد، آشکار می‌کند.

جنایت‌انگاری جوانان سیاه‌پوست از ریشه‌های نژادی آن جدا نیست. در اواسط قرن بیستم، سیستم قضایی ایالات متحده شروع به تمرکز بر مجازات، به جای بازپروری کرد. در زمانی که دولت فدرال شروع به رسیدگی به موضوع بزهکاری نوجوانان کرد، سیستم قضایی نوجوانان اولویت های خود را از نجات جوانان بزهکار به کنترل صرف جرایم تغییر داد و نوجوانان سیاه پوست بیشترین بار این گذار را متحمل شدند.

در نیویورک. شهر، افزایش نظارت دولتی بر جوامع عمدتاً سیاه‌پوست، میزان دستگیری‌ها را در طول دوره پس از جنگ جهانی دوم افزایش داد و توجیهی برای سیاست‌های سختگیرانه در برابر جنایت فراهم کرد. اقدامات مشکوک پلیس، مانند توقف و حرکت، همراه با شور و شوق رسانه ای، این باور را تقویت کرد که جوانان سیاه پوست عامل اصلی نگرانی هستند. حتی قبل از جنگ علیه جنایت، مخاطرات روشن بود: نژاد همچنان عامل تعیین کننده در مفاهیم آمریکایی جنایت و بزهکاری خواهد بود، و جوانان سیاه پوست محکوم به انگ جنایت به مقابله با قدرت غالب دولت ادامه خواهند داد. p>

A startling examination of the deliberate criminalization of black youths from the 1930s to today

A stark disparity exists between black and white youth experiences in the justice system today. Black youths are perceived to be older and less innocent than their white peers. When it comes to incarceration, race trumps class, and even as black youths articulate their own experiences with carceral authorities, many Americans remain surprised by the inequalities they continue to endure. In this revealing book, Carl Suddler brings to light a much longer history of the policies and strategies that tethered the lives of black youths to the justice system indefinitely.

The criminalization of black youth is inseparable from its racialized origins. In the mid-twentieth century, the United States justice system began to focus on punishment, rather than rehabilitation. By the time the federal government began to address the issue of juvenile delinquency, the juvenile justice system shifted its priorities from saving delinquent youth to purely controlling crime, and black teens bore the brunt of the transition.

In New York City, increased state surveillance of predominantly black communities compounded arrest rates during the post–World War II period, providing justification for tough-on-crime policies. Questionable police practices, like stop-and-frisk, combined with media sensationalism, cemented the belief that black youth were the primary cause for concern. Even before the War on Crime, the stakes were clear: race would continue to be the crucial determinant in American notions of crime and delinquency, and black youths condemned with a stigma of criminality would continue to confront the overwhelming power of the state.