Press, Platform, Pulpit: Black Feminist Publics in the Era of Reform

     مطبوعات، پلتفرم، منبر بررسی می‌کند که چگونه فمینیسم سیاه اولیه با پرتاب کردن نور جدید بر برخی از چهره‌های اصلی فمینیسم سیاه‌پوست اولیه و نیز معرفی برخی افراد کمتر شناخته شده که به شکل‌گیری جنبش‌های اصلاحی مختلف کمک کرد. با دیدگاهی بر خلاف بسیاری از مطالعات دیگر درباره فمینیسم سیاه پوست، ترزا زاکودنیک این فعالان را به جای حاشیه‌ای، محوری در سیاست روزگار خود می‌داند و استدلال می‌کند که فمینیسم سیاه‌پوستان خیلی قبل از فدراسیون ملی جنبش باشگاهی در تبدیل شدن به فمینیسم به توده بحرانی رسیده است. قرن بیستم . در سراسر، او روشی را تغییر می‌دهد که در آن چهره‌های اصلی فمینیسم سیاه‌پوست اولیه درک شده‌اند.

      سه فصل اول سبک‌های گفتار و جذابیت‌های متنوع زنان سیاه‌پوست در کلیسا، لغو لغو و حقوق زنان را نشان می‌دهد و مخاطبان و مکان را به‌عنوان عوامل میانجی در سخنرانی عمومی و سیاست چهره‌هایی مانند جارنا لی برجسته می‌کند. ، زیلفا الاو، آماندا بری اسمیت، الن کرافت، سارا پارکر ریموند و سوجورنر تروث. فصل بعدی بر تورهای ضد لینچینگ آیدا بی. ولز متمرکز است که در «الغای جدید» کار می‌کرد و تحت تأثیر فمینیست‌های سیاه‌پوست قبل از او بود. فصل آخر به بررسی ناسیونالیسم سیاهپوست فمینیستی می‌پردازد که در مطبوعات دوره‌ای با در نظر گرفتن انجیل اجتماعی و فمینیستی ماریا استوارت توسعه یافت. ارتباط مری شاد کری بین لغو، مهاجرت و حق رای زنان؛ و روزنامه نگاری فمینیست سیاهپوست اواخر قرن نوزدهم که به مهاجرت و کار زنان سیاه پوست می پردازد. فمینیست های اولیه سیاه پوست که در اصلاحاتی مانند لغو لغو و حقوق زنان کار می کردند، عرصه های عمومی جدیدی مانند مطبوعات را به روی صدای زنان سیاه پوست گشودند. این کتاب با تمرکز بر شورای ملی زنان در سال 1891، فرانسیس هارپر، و آنا جولیا کوپر، که با هم نشانگر یک تغییر نسلی در فمینیسم سیاه پوست هستند، و با بررسی احتمالات عمومی کردن فمینیسم سیاه پوست از طریق ایجاد ائتلاف بین زنان رنگین پوست، به پایان می رسد. BR>     مطبوعات، سکو، منبر در تعمیق درک ما از فمینیسم سیاه‌پوست اولیه، موقعیت آن در اصلاحات، و مردم متنوعی که برای سیاست‌های خود ایجاد کرده است، بسیار پیش می‌رود. این نه تنها از نظر تاریخی از کار فمینیستی سیاه پوست در کلیسا در اوایل قرن نوزدهم به فمینیسم سیاه پوست در مطبوعات در پایان خود حرکت می کند، بلکه همچنین به بررسی ارتباط بین سیاست فمینیست سیاه پوست در طول قرن و اصلاحات خاص می پردازد.

     Press, Platform, Pulpit examines how early black feminism goes public by sheding new light on some of the major figures of early black feminism as well as bringing forward some lesser-known individuals who helped shape various  reform movements. With a perspective unlike many other studies of black feminism, Teresa Zackodnik considers these activists as central, rather than marginal, to the politics of their day, and argues that black feminism reached critical mass well before the club movement’s national federation at the turn into the twentieth century . Throughout, she shifts the way in which  major figures of early black feminism have been understood.   

      The first three chapters trace the varied speaking styles and appeals of black women in the church, abolition, and women’s rights, highlighting audience and location as mediating factors in the public address and politics of figures such as Jarena Lee, Zilpha Elaw, Amanda Berry Smith, Ellen Craft, Sarah Parker Remond and Sojourner Truth. The next chapter focuses on Ida B. Wells’s anti-lynching tours as working within “New Abolition” and influenced by black feminists before her. The final chapter examines feminist black nationalism as it developed in the periodical press by considering Maria Stewart’s social and feminist gospel; Mary Shadd Cary’s linking of abolition, emigration, and woman suffrage; and late-nineteenth-century black feminist journalism addressing black women’s migration and labor.  Early black feminists working in reforms such as abolition and women’s rights opened new public arenas, such as the press, to the voices of black women. The book concludes by focusing on the 1891 National Council of Women, Frances Harper, and Anna Julia Cooper, which together mark a generational shift in black feminism, and by exploring the possibilities of taking black feminism public through forging coalitions among women of color.
    Press, Platform, Pulpit goes far in deepening our understanding of early black feminism, its position in reform, and the varied publics it created for its politics. It not only moves historically from black feminist work in the church early in the nineteenth century to black feminism in the press at its close, but also explores the connections between black feminist politics across the century and specific reforms.