Presidents, Pandemics, and Politics

این کتاب بررسی روشی است که روسای جمهور آمریکا به همه‌گیری‌ها و سایر بحران‌های بهداشت عمومی واکنش نشان می‌دهند. اسکیدمور استدلال می کند که عملکرد ریاست جمهوری در برخورد با شرایط اضطراری و بیماری های همه گیر متفاوت است، اما کسانی که آگاه، متمرکز و مطمئن هستند که دولت می تواند کار کند، به احتمال زیاد موفق خواهند شد. به عنوان مثال، "برنامه آنفولانزای خوکی" جرالد فورد به طور گسترده ای به عنوان بی کفایت و با انگیزه سیاسی مورد تمسخر قرار می گیرد. با این حال، بررسی دقیق‌تر، برعکس را نشان می‌دهد، و نشان می‌دهد که دولت پتانسیل اقدام سریع و مؤثر در برابر شرایط اضطراری بهداشت عمومی، حتی در هنگام مواجهه با موانع بزرگ را نشان می‌دهد. دولت آمریکا در مقابله با تهدیدات اضطراری برای زندگی و سلامتی، سوابق متفاوتی از عالی تا غیرقابل قبول و حتی غیرمولد دارد. با این حال، علیرغم استدلال‌های ایدئولوژیک برعکس، دولت‌ها برای پاسخ‌های مؤثر مهم هستند و در محیط آمریکا، اقدام رئیس‌جمهور ضروری است.

This book is an examination of the manner in which American presidents respond to pandemics and other public health crises. Skidmore argues that presidential performance in dealing with emergencies and pandemics varies, but those who are informed, focused, and confident that government can work are most likely to be successful. As an example, Gerald Ford’s “Swine Flu program” is widely derided as incompetent and politically motivated. Closer examination, however, suggests the contrary, demonstrating the potential of government to act quickly and effectively against public health emergencies, even when facing formidable obstacles. The American government has a mixed record ranging from excellent to unacceptable, even counterproductive, in dealing with emergency threats to life and health. Despite ideological arguments to the contrary, however, governments are important to effective responses, and in the American setting, presidential action is essential.