Prescribing Hemodialysis: A Guide to Urea Modeling

چه مقرراتی برای عملیات باید داشته باشیم؟ آیا مردی که نمی داند چه چیزی را تزریق کند. برای اصلاح او نمی داند چیست. خدا می داند چگونه (l)؟ کالج رویال پزشکان دکتر هنری استابز در حدود سال 1670 اگر دیالیز درمانی یک محصول دارویی جدید بود که اکنون توسط FDA ارزیابی می شود، ممکن است برای بازاریابی مورد تایید قرار نگیرد. دوز توصیه شده، سمیت بالقوه آن، عوارض جانبی دیالیز زیر یا بیش از حد و همچنین اثربخشی آن موضوع مطالعات بسیار کمی بوده است. میزان بالای مرگ و میر مرتبط با درمان ممکن است چند ابرو را بالا ببرد. این که این یک روش درمانی نجات بخش است، بدون شک برای بیش از 100000 بیمار در ایالات متحده و برای بیش از یک میلیون بیمار در سراسر جهان صادق است. از آنجایی که دیالیز طول عمر بسیاری از افراد را در یک دوره زمانی متغیر افزایش داده است، اکثر نفرولوژیست ها "روی موفقیت های خود استراحت کرده اند" و به شدت مطالعاتی را برای بهینه سازی این درمان ها دنبال نکرده اند. اما حقایق در زندگی همه ما نفوذ می کنند و واقعیت ها این است که نرخ کلی مرگ و میر بیماران دیالیزی در ایالات متحده در حال افزایش است و نزدیک به 25٪ در سال است و نزدیک به 33٪ در سال برای بیماران بین سنین است. از 65 و 74 (2). این ارقام مرگ‌ومیر برای جمعیت‌های دیالیز با سن در اروپا و به‌ویژه در ژاپن و قطعاً برای جمعیت غیرعادی تنظیم‌شده با سن به‌طور قابل‌توجهی بالاتر است.

What regulation shall we have for the operation? Shall a man transfuse he knows not what. to correct he knows not what. God knows how (l)? Dr. Henry Stubbs Royal College of Physicians circa 1670 If dialysis therapy were a new phannaceutical product being evaluated by the FDA now, it might not be approved for marketing. The recommended dose, its potential toxicity, the side effects of under-or over-dialysis as well as its efficacy have been the subject of very few studies. The high mortality rate associated with the treatment may raise a few eyebrows. That it is a life-saving modality of treatment is undoubtedly true for more than 100,000 patients in the United States and for more than a million patients world­ wide. Because dialysis has extended the lives of many people by a variable period of time, most nephrologists have "rested on their laurels" and did not vigorously pursue studies to optimize these treatments. But facts have a way of intruding in all our lives and the facts are that the overall mortality rate of dialysis patients in the United States is rising and stands close to 25% per year and is closer to 33% per year for patients between the ages of 65 and 74 (2). These mortality figures are considerably higher for age-adjusted dialysis populations in Europe and particu­ larly in Japan, and certainly for the age-adjusted nonnal population.