Praparative Organische Photochemie

فتوشیمی آلی را می توان به سه حوزه تقسیم کرد: فتوشیمی نظری به عنوان زمینه کاری برای شیمی فیزیک، علم دستگاه به عنوان زمینه کاری برای فیزیکدان و مهندس، و فتوشیمی آماده سازی، که رشته شیمی آلی است. در حالی که قبلاً برای فردی تسلط بر همه این زمینه ها چندان دشوار نبود، اکنون تقریباً غیرممکن شده است زیرا علوم مورد بحث بسیار گسترده و عمیق شده اند. بنابراین درمان فردی نشان داده شده است. دلایل زیادی را می توان برای این واقعیت بیان کرد که فتوشیمی آلی آماده سازی در دو دهه اخیر به شیوه ای کاملاً در تضاد با سرعت آهسته توسعه در سال های گذشته توسعه یافته است. در اینجا باید به این نکته اشاره کرد که تحولات سیاسی 25 سال اخیر باعث شده است که برخی شیمیدانان اروپایی فعالیت خود را به کشورهای گرمسیری یا نیمه گرمسیری با تابش شدید خورشید منتقل کنند. بنابراین یک شغل دقیق با واکنش های نور خورشید آشکار بود و در واقع در تعدادی از موارد اتفاق افتاد. مهمتر از آن، دانش در مورد تعامل بین تشعشع و مواد آلی تا حد زیادی گسترش یافته است. از سوی دیگر، فرد یاد گرفته است که واکنش‌های رادیکال آزاد یا ناشی از رادیکال‌های آزاد را کنترل و کنترل کند (و امروزه بیشتر واکنش‌های فتوشیمیایی این گونه است). امروزه، آزمایش‌های فتوشیمیایی را می‌توان به راحتی و به‌صورت تکرارپذیر در همه جا انجام داد، زیرا این فناوری به واحدهای تابش جدید و عمدتاً بسیار کارآمد، لامپ‌های UV و غیره نیاز دارد.

Die organische Photochemie kann in drei Gebiete eingeteilt werden: theoretische Photochemie als Arbeitsgebiet des Physikochemikers, Apparatekunde als Aufgabenbereich des Physikers und Ingenieurs und präparative Photochemie, welche das Feld des organischen Chemikers ist. Während es früher für den einzelnen nicht allzu schwierig war, die Gesamtheit dieser Gebiete zu beherrschen, ist dies jetzt fast unmöglich geworden, da die in Frage kommenden Wissenschaften zu sehr in die Breite und Tiefe gewachsen sind; eine Einzelbehandlung ist daher angezeigt. Viele Gründe können dafür angeführt werden, daß die präparative organische Photochemie sich in den letzten zwei Jahrzehnten in einer Weise entwickelt hat, welche in schroffem Gegensatz zu der langsamen Entwicklung in früheren Jahren steht. Hier soll darauf hingewiesen werden, daß die politischen Um­ wälzungen der letzten 25 Jahre manche europäischen Chemiker ver­ anlaßten, ihre Tätigkeit in tropische oder subtropische Länder mit intensiver Sonnenbestrahlung zu verlegen; eine eingehende Beschäf­ tigung mit Reaktionen im Sonnenlicht lag daher nahe und fand in einer Reihe von Fällen tatsächlich statt. Von größerer Bedeutung ist, daß die Kenntnis von der Wechselwirkur g zwischen Strahlung und organischer Materie eine erhebliche Erweiterung erfahren hat; zum anderen hat man gelernt, radikalisehe bzw. radikalinduzierte Reaktionen (und als solche sieht man heute die meisten photochemischen Reaktionen an) zu be­ herrschen und zu lenken. Heute sind photochemische Versuche überall leicht und reproduzierbar auszuführen, da die Technik neuartige und meist höchst leistungsfähige Bestrahlungseinheiten, UV-Lampen usw.