Pranksters : making mischief in the modern world

از دروغ روزنامه بنجامین فرانکلین که مرگ رقیب او را جعل می کرد تا تلاش ابی هافمن برای تسخیر پنتاگون، شوخی ها، حقه بازها و کلاهبرداران برای قرن ها باعث سردرگمی، بی نظمی و خنده در جامعه غربی شده است. شوخی‌ها با معرفی بدنام‌ترین شیطنت‌سازان از قرن 1600 تا امروز، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه «شوخی‌ها» بخشی از سنت طولانی بیان حقیقت در برابر قدرت و نقد اجتماعی است.

استناد کردن. شخصیت های تاریخی و معاصری مانند P.T. بارنوم، جاناتان سویفت، جادوگر، مردان بله، و استفان کولبرت، کمبرو مک‌لئود نشان می‌دهد که چگونه نمایش‌های صحنه‌ای که تعادل جدی و طنزآمیز را ایجاد می‌کنند، می‌توانند جرقه گفتگوهای عمومی مهمی را برانگیزند. در برخی موارد، کلاهبرداران با دستکاری اشکال مختلف رسانه‌ها، از روزنامه‌ها گرفته تا یوتیوب، تغییرات اجتماعی را تحریک کرده‌اند. برای مثال، در دهه 1960، آلن آبل که خود را «حقه‌باز حرفه‌ای» معرفی می‌کرد، با استفاده از لفاظی‌های محافظه‌کارانه، آداب و رسوم جنسی ریاکارانه آمریکا را مورد تحقیر قرار داد تا رسانه‌های خبری را برای پوشش یک سازمان طنز که از پوشیدن حیوانات برهنه حمایت می‌کرد، فریب دهد. در دهه 1990، مگان جاسپر، گیرنده وقت ساب پاپ رکوردز، با شوخی نیویورک تایمز و گزارش در مورد واژگان جعلی او از "گفتار گرانج"، کالایی شدن فرهنگ موسیقی جایگزین را به طعنه زد. مک‌لئود در سراسر این کتاب نشان می‌دهد که چگونه شوخی‌ها جریان روزانه اطلاعات و اخبار تأیید شده را مختل می‌کنند و از طنز برای تأکید بر حقایق بزرگ‌تر و برجسته‌تر استفاده می‌کنند.

نوشته شده به سبکی قابل دسترس و داستان محور، شوخی‌ها

From Benjamin Franklin's newspaper hoax that faked the death of his rival to Abbie Hoffman’s attempt to levitate the Pentagon, pranksters, hoaxers, and con artists have caused confusion, disorder, and laughter in Western society for centuries. Profiling the most notorious mischief makers from the 1600s to the present day, Pranksters explores how “pranks” are part of a long tradition of speaking truth to power and social critique.

Invoking such historical and contemporary figures as P.T. Barnum, Jonathan Swift, WITCH, The Yes Men, and Stephen Colbert, Kembrew McLeod shows how staged spectacles that balance the serious and humorous can spark important public conversations. In some instances, tricksters have incited social change (and unfortunate prank blowback) by manipulating various forms of media, from newspapers to YouTube. For example, in the 1960s, self-proclaimed “professional hoaxer” Alan Abel lampooned America’s hypocritical sexual mores by using conservative rhetoric to fool the news media into covering a satirical organization that advocated clothing naked animals. In the 1990s, Sub Pop Records then-receptionist Megan Jasper satirized the commodification of alternative music culture by pranking the New York Times into reporting on her fake lexicon of “grunge speak.” Throughout this book, McLeod shows how pranks interrupt the daily flow of approved information and news, using humor to underscore larger, pointed truths.

Written in an accessible, story-driven style, Pranksters reveals how mischief makers have left their shocking, entertaining, and educational mark on modern political and social life.