Praktische Baustatik: Teil 2

درک، طراحی و محاسبه سازه های سازه ای مستلزم دانش مستدل از تنش های ایجاد شده در سازه ها، تغییر شکل های احتمالی و بارهای خطرناک برای یک سیستم سازه ای است. به همین دلیل در این جلد به انواع تنش ها، ترکیب آن ها به تنش های اصلی و معادل و تغییر شکل های الاستیک به صورت سیستماتیک و مفصل پرداخته شده است. برای انجام این کار، ما باید مفهوم جسم صلب را کنار بگذاریم و روابط بین تنش و کرنش را معرفی کنیم. علاوه بر این، ایمنی در برابر رسیدن به حد پایداری می تواند برای سیستم ها یا اجزای باربر اهمیت زیادی داشته باشد. هنگام کمانش اعضا، کج شدن تیرها یا کمانش ورق فلزی با مواردی از پایداری به شکل ساده مواجه می شویم. تئوری پایداری برای محاسبه آنها مورد نیاز است. برخی از روش های حل چنین وظایفی که در عمل مهم هستند نشان داده شده است. برای اینکه بتوان از دانش ارائه شده در بخش های اول نه تنها برای طراحی مقاطع و اجزاء، بلکه برای درمان سیستم های استاتیکی نامعین استفاده کرد، بخش های آخر کتاب به مهم ترین سیستم های عمرانی می پردازد. مهندسی: تیرهای ثابت، تیر پیوسته و قاب غیر متحرک با استفاده از روش‌های کلاپیرون و کراس درمان می‌شوند. بخش جدید 13 روش ماتریس های انتقال را برای محاسبه پرتو پیوسته معرفی می کند. نمونه‌های متعددی از حوزه‌های مهندسی سازه برای تعمیق درک و ایجاد ارتباط نزدیک با کار مهندسی عملی در نظر گرفته شده‌اند. همین هدف با استفاده مکرر از مقررات رسمی بار و ابعاد آلمان (هنجارها) انجام می شود.

Verstehen, Konstruieren und Berechnen von Tragwerken erfordern gut fundierte Kenntnisse der in den Konstruktionen auftretenden Spannungen, der möglichen Form­ änderungen und der für ein Tragsystem gefährlichen Belastungen. Deshalb werden in diesem Band die verschiedenen Spannungsarten, ihre Zusammensetzung zu Haupt-und Vergleichs­ spannungen sowie die elastischen Verformungen systematisch und ausführlich behandelt. Dabei müssen wir die Vorstellung vom starren Körper verlassen und die Beziehungen zwischen Spannung und Formänderung einführen. Außerdem kann für Tragsysteme oder Bauteile die Sicherheit gegen das Erreichen der Stabilitätsgrenze von großer Bedeutung sein; Stabilitätsfälle begegnen uns in einfacher Form beim Knicken von Stäben, Kippen von Trägern oder Beulen von Blechen. Zu ihrer Berechnung wird die Stabilitätstheorie benötigt. Einige für die Praxis wichtige Methoden zur Lösung derartiger Aufgaben werden aufgezeigt. Um die in den ersten Abschnitten dargebotenen Erkenntnisse nicht nur für die Bemessung von Querschnitten und Bauteilen, sondern auch für die Behandlung statisch unbestimmter Systeme nutzen zu können, werden in den letzten Abschnitten des Buches die für den Ingenieurhochbau wichtigsten Systeme des eingespannten Trägers, des Durchlaufträgers und des unverschieblichen Rahmens mit Hilfe der Verfahren von Clapeyron und Cross behandelt. Der neue Abschnitt 13 bringt für die Berechnung des Durchlaufträgers das Verfahren der Übertragungsmatrizen. Zahlreiche Beispiele aus den Bereichen des konstruktiven Ingenieurbaus sollen das Verständnis vertiefen und eine enge Verbindung zur praktischen Ingenieurarbeit herstellen. Denselben Zwecken dient die häufige Anwendung der amtlichen deutschen Belastungs-und Bemessungsvorschriften (Normen).