Praktiken der Selbstbestimmung: Zwischen subjektivem Anspruch und institutionellem Funktionserfordernis

گلچین نگاهی به خواسته‌های چندگانه یک سوژه‌ی مسئولیت‌پذیر دارد که خود و عملکردش را بازتاب می‌دهد و بهینه‌سازی می‌کند، و همچنین پیامدهای خواسته‌های بیش از حد بالقوه‌اش. بر اساس این تز، این تقاضای فزاینده ناشی از وعده اساسی مدرنیته برای توانمند ساختن همگان برای داشتن یک زندگی مستقل است که بدیهی است که نه تنها بیانگر یک ادعای فرهنگی است، بلکه به یک نیاز کارکردی ساختاری نهادهای اساسی مرکزی جوامع غربی تبدیل شده است. این جلد به طرز چشمگیری یافته‌های تجربی و ملاحظات نظری را گرد هم می‌آورد که به روابط، تغییرات و تنش‌های بالقوه بین عملکرد مستقل و خواسته‌های نهادی برای اقدام در حوزه‌ها و سازمان‌های اجتماعی خاص می‌پردازد. این یک تصویر کلی چشمگیر از پویایی بحران فعلی ایجاد می کند که می توان آن را تحت عنوان بحران خودمختاری خلاصه کرد.

Der Sammelband nimmt die multiplen Inanspruchnahmen eines selbstverantwortlichen, sich und seine Praxis reflektierenden und optimierenden Subjekts sowie die Folgen seiner potenziellen Überforderung in den Blick. Diese wachsende Inanspruchnahme resultiert dabei, so die These, aus dem Grundversprechen der Moderne, prinzipiell allen Menschen ein selbstbestimmtes Leben zu ermöglichen, welches offenbar nicht nur ein kulturelles Anspruchsmoment darstellt, sondern zur strukturellen Funktionsvoraussetzung zentraler Basisinstitutionen westlicher Gesellschaften geworden ist. Eindrucksvoll führt der Band empirische Befunde und theoretische Überlegungen, welche die Beziehungen, Veränderungen und potenziellen Spannungen zwischen autonomer Handlungspraxis und institutionellen Handlungsanforderungen in konkreten gesellschaftlichen Teilbereichen und Organisationen thematisieren, zusammen. So entsteht ein beeindruckendes Gesamtbild gegenwärtiger Krisendynamiken, die sich unter dem Begriff der Autonomiekrise versammeln lassen.