Practicing Sustainability

پایداری برای همه صدق می کند. اما هر کس آن را به گونه‌ای متفاوت به کار می‌برد، با تعریف و شکل‌دهی متفاوت آن - درست همانطور که آب توسط ظرف آن لبه‌ها و شکل می‌گیرد. این به صورت مطلق تصور می‌شود، اما زیربنای آن تنوع زیادی از شیوه‌های نسبتاً «سبز» - و گاهی متناقض - است که هر کدام می‌توانند جامعه را کم و بیش پایدار کنند. در تمرین پایداری، سرآشپزها، شاعران، مدیران موسیقی، کشیشان انجیلی، معماران آسمان‌خراش، هنرمندان، فیلم‌سازان، و همچنین رهبران علمی، کارآفرینان، مربیان، مدیران تجاری، سیاست‌گذاران، و مخالفان، روشنگری می‌کنند. در مورد درک ما از پایداری و نقشی که هر یک از ما می توانیم ایفا کنیم. هر مشارکت کننده به معنای پایداری، جذابیت بیشتر در مورد مفهوم، و آنچه که می خواهند برای بهبود درک و عملکرد پایداری تغییر دهند، می پردازد. آنچه از مقالات آنها بیرون می‌آید طیف وسیعی از دیدگاه‌ها است که بینش مهمی را تأیید می‌کند: پایداری به روش‌های مختلف نه تنها به دلیل تفاسیر متفاوت، بلکه به دلیل انگیزه‌های مختلف، داد و ستدها، و انگیزه‌های نوع دوستانه دنبال می‌شود. تمرین و دستیابی به پایداری با تمایل به نگاه انتقادی به مفهوم شروع می شود. همچنین به معنای توانمند ساختن بحث های غنی و شدید مبتنی بر عمل گرایی و عقل سلیم برای تعیین چارچوبی برای بهترین ایده ها و شیوه ها است. با گذشت زمان و تفکر انتقادی بسیار مورد نیاز، توسعه پایدار به بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ ما تبدیل خواهد شد. با به اشتراک گذاشتن تجربیات و بینش‌های واضح از دانشمندان امروزی، تمرین پایداریبه‌عنوان پله‌ای به سوی آینده عمل می‌کند.

Sustainability applies to everybody. But everybody applies it differently, by defining and shaping it differently—much as water is edged and shaped by its container. It is conceived in absolute terms but underpinned by a great diversity of relatively “green”—and sometimes contradictory—practices that can each make society only more or less sustainable. In Practicing Sustainability, chefs, poets, music directors, evangelical pastors, skyscraper architects, artists, filmmakers, as well as scientific leaders, entrepreneurs, educators, business executives, policy makers, and the contrarians, shed light on our understanding of sustainability and the role that each of us can play. Each contributor addresses what sustainability means, what is most appealing about the concept, and what they would like to change to improve the perception and practice of sustainability. What emerges from their essays is a wide spectrum of views that confirm an important insight: Sustainability is pursued in different ways not only due to different interpretations, but also because of varying incentives, trade-offs, and altruistic motives. Practicing and achieving sustainability starts with a willingness to look critically at the concept. It also means enabling rich and vigorous discussion based on pragmatism and common sense to determine a framework for best ideas and practices. With time and the much needed critical thinking, sustainable development will become a more integral part of our culture. By sharing experiences and crisp insights from today’s savants, Practicing Sustainability serves as a stepping stone to the future.