دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: جبر ویرایش: نویسندگان: McFadden G., Moyer R. سری: ناشر: سال نشر: تعداد صفحات: 6 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 197 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Poxvirus IFNγ Receptor Homologs به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Poxvirus IFNγ هومولوگ های گیرنده نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اولین نمونه کشف شده از یک گیرنده ویروسی (همولوگ گیرنده رمزگذاری شده با ویروس) که علیه خانواده اینترفرون هدف قرار گرفته است، محصول ژن M-T7 ویروس میکسوم بود، یک گلیکوپروتئین ترشح شده 37 کیلو دالتونی که شباهت توالی به حوزه اتصال لیگاند خارجی IFNγ سلولی دارد. گیرنده بعدها نشان داده شد که M-T7 ارتباط نزدیکی با انواع ژنهای همولوگ در بسیاری از ویروسهای آبله دیگر دارد که همسانی توالی با همان دامنه گیرندههای سلولی دارند. مطالعات نشان دادهاند که این گیرندههای IFNγ ویروس آبله، IFNγ را به روشی نسبتاً خاص گونهای متصل و مهار میکنند، با بالاترین میل عموماً به لیگاند مشتق شده از گونه میزبان ویروس آبله خاص.
The first example discovered of a viroceptor (virus-encoded receptor homolog) targeted against the interferon family was the M-T7 gene product of myxoma virus, a secreted glycoprotein of 37kDa that shares sequence similarity to the external ligand-binding domain of the cellular IFNγ receptor. Later, M-T7 was shown to be closely related to a variety of homologous genes in many other poxviruses that share sequence homology to the same domain of the cellular receptors. Studies have shown that these poxvirus IFNγ receptors bind and inhibit IFNγ in a relatively species-specific fashion, with the highest affinity generally being to the ligand derived from the host species of the particular poxvirus.