دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Banerjee. Sudeshna Ghosh, Barnes. Douglas, Singh. Bipul سری: India power sector review ISBN (شابک) : 9781464803413, 1464803455 ناشر: World Bank Publications سال نشر: 2015 تعداد صفحات: 0 زبان: English فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 7 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب قدرت برای همه: چالش دسترسی به برق در هند: تولید برق، تولید برق--هند، تاسیسات برق، تاسیسات برق--هند، برق رسانی روستایی، برق رسانی روستایی--هند، کتاب الکترونیک، برق رسانی روستایی - هند، تولید برق - هند، تاسیسات برق - هند ، هند
در صورت تبدیل فایل کتاب Power for all: electricity access challenge in India به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب قدرت برای همه: چالش دسترسی به برق در هند نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هند یکی از کشورهای در حال توسعه پیشرو در تامین برق برای جمعیت روستایی و شهری بوده است. سیاست ها و نهادهای انرژی روستایی کشور کمک زیادی به کاهش تعداد افرادی که در سراسر جهان همچنان به برق دسترسی ندارند، کمک کرده است. در اواخر سال 2012، شبکه برق سراسری به 92 درصد از روستاهای روستایی هند یعنی حدود 880 میلیون نفر رسیده بود. با این حال، هند عمدتاً به دلیل جمعیت زیاد خود، همچنان بیشترین تعداد خانوارهای بدون برق را در جهان دارد. حدود 311 میلیون نفر هنوز بدون برق زندگی می کنند و بیشتر در مناطق روستایی فقیر زندگی می کنند. از این میان، 200 میلیون نفر در روستاهایی زندگی می کنند که از قبل برق دارند. کمتر از نیمی از خانوارهای فقیرترین گروه درآمد برق دارند. حتی در میان خانوارهایی که خدمات برق دارند، صدها میلیون نفر فاقد منبع قابل اعتماد هستند و تقریباً روزانه قطع برق را تجربه می کنند. دستیابی به دسترسی جهانی به برق تا سال 2030 برای هند از نظر مالی منع کننده نیست. چالش تامین برق برای همه قابل دستیابی است و تضمین می کند که هند به کشورهایی مانند چین و برزیل می پیوندد تا حتی با دورافتاده ترین جمعیت خود ارتباط برقرار کند. برآورد سرمایهگذاریهای سالانه لازم برای دستیابی به دسترسی جهانی در محدوده Rs است. 108 میلیارد (2.4 میلیارد دلار آمریکا) به روپیه. 139 میلیارد (3 میلیارد دلار). با توجه به اینکه این کشور در حال حاضر حدود یک میلیون روپیه هزینه کرده است. 45 میلیارد (1 میلیارد دلار) در سال در خطوط جدید برق از طریق برنامه فعلی دولت، سرمایه گذاری های اضافی مورد نیاز برای دستیابی به دسترسی جهانی تا سال 2030 کاملا منطقی است. سرمایه گذاری تنها مانع برای تامین برق برای کسانی که در حال حاضر خدمات ندارند نیست. سیاست ها باید با اصولی که در سایر برنامه های موفق بین المللی دنبال می شوند، همسو شوند. مزایای بالقوه برق رسانی برای کسانی که خدمات ندارند بسیار زیاد است. مزایای روشنایی به تنهایی تقریباً برابر با سرمایه گذاری های لازم برای گسترش برق برای همه است. وقتی خانوارهایی که برق را از لامپهای نفت سفید به لامپهای برقی تغییر میدهند، کاهش قیمت بسیار زیادی را برای انرژی روشنایی تجربه میکنند و میتوانند برای طیف وسیعی از فعالیتهای خانگی، از جمله مطالعه، مطالعه، آشپزی و معاشرت، نور بیشتری داشته باشند. خانوارهایی که برق دارند بیش از 100 برابر خانوارهای دارای نفت سفید با همان مقدار پول، نور مصرف می کنند. ارزش بالقوه روشنایی اضافی می تواند به اندازه 11.5 درصد از بودجه ماهانه یک خانواده معمولی باشد. اگر دسترسی جهانی تا سال 2030 محقق شود، سود تجمعی برای بهبود روشنایی به تنهایی برابر با Rs خواهد بود. 3.8 تریلیون (69 میلیارد دلار آمریکا) یا روپیه. 190 میلیارد (3.4 میلیارد دلار) مزایای سالانه. این بیشتر از هزینه ارائه خدمات برق است و حتی مزایایی مانند بهبود ارتباطات، آسایش خانواده، نگهداری غذا و درآمد حاصل از فعالیت های تولیدی را شامل نمی شود. با روشنایی الکتریکی، خانوارها می توانند درآمد بیشتری ایجاد کنند و کودکان می توانند نتایج آموزشی و پتانسیل درآمدزایی بهتری داشته باشند. بدون خدمات با کیفیت انرژی، خانواده ها اغلب با فقر ریشه دار، ارائه ضعیف خدمات اجتماعی و فرصت های محدود برای زنان و دختران مواجه هستند.
India has been one of the world’s leading developing countries in providing electricity to both rural and urban populations. The country’s rural energy policies and institutions have contributed greatly to reducing the number of people globally who continue to lack access to electricity. By late 2012, the national electricity grid had reached 92 percent of India’s rural villages, about 880 million people. Yet, owing mainly to its large population, India still has by far the world’s largest number of households without electricity. About 311 million people still live without electricity, and they mostly reside in poor rural areas. Among these, 200 million live in villages that already have electricity. Less than half of all households in the poorest income group have electricity. Even among households that have electric service, hundreds of millions lack reliable supply, experiencing power cuts almost daily. Achieving universal access to electricity by 2030 is not financially prohibitive for India. The challenge of providing electricity for all is achievable, ensuring that India joins such countries as China and Brazil in reaching out to even its remotest populations. The estimated annual investments necessary to reach universal access are in the range of Rs. 108 billion (US$2.4 billion) to Rs. 139 billion (US$3 billion). Considering that the country already spends about Rs. 45 billion ($1 billion) a year on new electricity lines through the current government program, the additional investments needed to achieve universal access by 2030 are quite reasonable. Investments are not the only hurdle to providing electricity to those presently without service. Policies will need to be aligned with the principles followed in other successful international programs. The potential benefits of electrification for those without service are quite high. The benefits of lighting alone would approximately equal the investments necessary to extend electricity for all. When households that adopt electricity switch from kerosene lamps to electric light bulbs, they experience an enormous price drop for lighting energy and can have more light for a range of household activities, including reading, studying, cooking, and socializing. Households with electricity consume more than 100 times as much light as households with kerosene for about the same amount of money. The potential value of the additional lighting can be as large as 11.5 percent of a typical household’s monthly budget. If universal access is achieved by 2030, the cumulative benefit for improved lighting alone would equal about Rs. 3.8 trillion (US$69 billion) or Rs. 190 billion ($3.4 billion) in annual benefits. This is greater than the cost of providing electricity service, and does not even include such benefits as improved communications, household comfort, food preservation, and income from productive activities. With electric lighting, households can generate more income, and children can have better educational outcomes and income-earning potential. Without quality energy services, households often face entrenched poverty, poor delivery of social services, and limited opportunities for women and girls.